Elektronik taşınabilir eserler, hayatımızın ayrılmaz kesimleri haline geldiler. Evet, akıllı telefon, tablet, dizüstü bilgisayar üzere eserlerden bahsediyoruz. Üstelik bunlarla birlikte kulaklıklar da vazgeçilmez oldu. Bugün pek çoğumuz kulaklığını yanında taşımadığı vakit, kendine bir şey eksikmiş üzere hissediyor.
Günümüzde piyasaya sürülen kulaklıkların büyük bir kısmı kablosuz. Lakin kablolu kulaklıklar, hala bir epeyce kişi tarafınca tercih ediliyor. Çünkü bilhassa de 3.5 mm jak girişi olan kulaklıklar, çabucak her teknolojik alette kullanılabiliyor. Peki bu nasıl mümkün oldu?
3.5 mm kulaklık girişlerinin tarihine baktığımızda, bu mamüllerin varsayım edilenden de eski olduğunu görüyoruz.
1870’lere dönelim. O senelerda telefonla bağlantı şimdiki üzere değildi. Beşerler evvel telefon operatörüne bağlanır ve kiminle konuşacağını bildirir, operatör karşı tarafa ulaşır, ondan sonrasında da iki kişi içindeki görüşme başlardı. Bu görüşmelerin sağlanmasında 6.35 mm’lik kablo uçları kullanılırdı.
“Çeyrek inç jak” olarak da bilinen kablo ucu, yıpranmaya karşı sağlam olması ve kolaylıkla takılıp çıkarılması niçiniyle operatörlerin favorisiydi. İşte bu kablo uçları, 1910 yılında Nathaniel Baldwin tarafınca üretilen ilk çağdaş kulaklığa hayat vermişti.
*Tarihin birinci çağdaş kulaklığı.
Sony, 1979 yılında piyasaya sürdüğü birinci walkman modelinde 3.5 mm’lik kulaklık kullanmaya başladı.
*Sony’nin birinci walkman modeli: TPS-L2
Bu gelişme, elektronik eser tarihinde dönüm noktası oldu. 3.5 mm’lik jaklar, artık hayatımızın bir gerçeği haline gelmişti. Üstelik Sony’nin birinci walkman modeli, dünya çapında ilgi görmüştü. O periyotlar yediden yetmişe her insanın mecnun üzere satın aldığı walkman, 3.5 mm’lik girişlerin popülaritesini direkt artırmıştı. 6.35 mm giriş için yolun sonu gelmişti. Artık son kullanıcı, 3.5 mm’den öbür bir kulaklığı hayal bile etmiyordu.
Sony Walkman’in olağanüstü başarısı, ilerleyen senelerda Nokia ve Ericsson üzere telefon üreticilere de ilham verdi. Piyasaya sürülen birinci cep telefonları, 3.5 mm kulaklık girişleriyle geldiler. Cep telefonlarına ek olarak öbür kaset ve CD çalarlar, MP3 çalarlar, iPod‘lar ve aklınıza gelebilecek ses ile ilgili tüm eserler, 3.5 mm kulaklıklara sahip oldular.
Gelelim 2017’ye: Apple, iPhone 7 ile 3.5 mm’lik kulaklıklar için sonun başlangıcına imza attı!
Apple, 2017 yılında piyasaya sürdüğü iPhone 7’de ihtilal niteliğinde bir iş yaptı. O denli ki iPhone 7, 3.5 mm kulaklık girişine sahip değildi. Kullanıcılar bunun yerine lightning konnektörünü kullanmaya başladılar. O devirler infial yaratan bu sorun, 3.5 mm kulaklıklıları lightning girişine uygun dönüştürücülerle çözüldü.
Günümüzde ise bir fazlaca marka, 3.5 mm kulaklık girişlerinden uzaklaşmaya başladı.
USB Type-C ve kablosuz kulaklıkların yaygınlaşması, 3.5 mm kulaklıklar için sonu getiriyor. Pekala 1979’dan beri vazgeçilemeyen kulaklıklar, bugün niye yolun sonuna geldi?
Aslında bunun birkaç sebebi var. Bu niçinlerin birincisi, telefonların kalınlık kıymetleri. 3.5 mm kulaklık girişi demek, telefon kalınlığının en az 3.5 mm olacağı manasına geliyor. olağan olarak işin bir de sıvı temas durumu var. 3.5 mm kulaklık girişi olmadığında, sıvıya dayanıklılık daha yeterli hale getirilebiliyor. 3.5 mm’lik kulaklıkların yolun sonuna gelmesine niye olan bir öteki niye de kablosuz kulaklıklar. Bluetooth teknolojileri gelişmeye devam ettikçe, 3.5 mm girişlere gereksinim kalmadı.
Günümüzde piyasaya sürülen kulaklıkların büyük bir kısmı kablosuz. Lakin kablolu kulaklıklar, hala bir epeyce kişi tarafınca tercih ediliyor. Çünkü bilhassa de 3.5 mm jak girişi olan kulaklıklar, çabucak her teknolojik alette kullanılabiliyor. Peki bu nasıl mümkün oldu?
3.5 mm kulaklık girişlerinin tarihine baktığımızda, bu mamüllerin varsayım edilenden de eski olduğunu görüyoruz.
1870’lere dönelim. O senelerda telefonla bağlantı şimdiki üzere değildi. Beşerler evvel telefon operatörüne bağlanır ve kiminle konuşacağını bildirir, operatör karşı tarafa ulaşır, ondan sonrasında da iki kişi içindeki görüşme başlardı. Bu görüşmelerin sağlanmasında 6.35 mm’lik kablo uçları kullanılırdı.
“Çeyrek inç jak” olarak da bilinen kablo ucu, yıpranmaya karşı sağlam olması ve kolaylıkla takılıp çıkarılması niçiniyle operatörlerin favorisiydi. İşte bu kablo uçları, 1910 yılında Nathaniel Baldwin tarafınca üretilen ilk çağdaş kulaklığa hayat vermişti.
*Tarihin birinci çağdaş kulaklığı.
Sony, 1979 yılında piyasaya sürdüğü birinci walkman modelinde 3.5 mm’lik kulaklık kullanmaya başladı.
*Sony’nin birinci walkman modeli: TPS-L2
Bu gelişme, elektronik eser tarihinde dönüm noktası oldu. 3.5 mm’lik jaklar, artık hayatımızın bir gerçeği haline gelmişti. Üstelik Sony’nin birinci walkman modeli, dünya çapında ilgi görmüştü. O periyotlar yediden yetmişe her insanın mecnun üzere satın aldığı walkman, 3.5 mm’lik girişlerin popülaritesini direkt artırmıştı. 6.35 mm giriş için yolun sonu gelmişti. Artık son kullanıcı, 3.5 mm’den öbür bir kulaklığı hayal bile etmiyordu.
Sony Walkman’in olağanüstü başarısı, ilerleyen senelerda Nokia ve Ericsson üzere telefon üreticilere de ilham verdi. Piyasaya sürülen birinci cep telefonları, 3.5 mm kulaklık girişleriyle geldiler. Cep telefonlarına ek olarak öbür kaset ve CD çalarlar, MP3 çalarlar, iPod‘lar ve aklınıza gelebilecek ses ile ilgili tüm eserler, 3.5 mm kulaklıklara sahip oldular.
Gelelim 2017’ye: Apple, iPhone 7 ile 3.5 mm’lik kulaklıklar için sonun başlangıcına imza attı!
Apple, 2017 yılında piyasaya sürdüğü iPhone 7’de ihtilal niteliğinde bir iş yaptı. O denli ki iPhone 7, 3.5 mm kulaklık girişine sahip değildi. Kullanıcılar bunun yerine lightning konnektörünü kullanmaya başladılar. O devirler infial yaratan bu sorun, 3.5 mm kulaklıklıları lightning girişine uygun dönüştürücülerle çözüldü.
Günümüzde ise bir fazlaca marka, 3.5 mm kulaklık girişlerinden uzaklaşmaya başladı.
USB Type-C ve kablosuz kulaklıkların yaygınlaşması, 3.5 mm kulaklıklar için sonu getiriyor. Pekala 1979’dan beri vazgeçilemeyen kulaklıklar, bugün niye yolun sonuna geldi?
Aslında bunun birkaç sebebi var. Bu niçinlerin birincisi, telefonların kalınlık kıymetleri. 3.5 mm kulaklık girişi demek, telefon kalınlığının en az 3.5 mm olacağı manasına geliyor. olağan olarak işin bir de sıvı temas durumu var. 3.5 mm kulaklık girişi olmadığında, sıvıya dayanıklılık daha yeterli hale getirilebiliyor. 3.5 mm’lik kulaklıkların yolun sonuna gelmesine niye olan bir öteki niye de kablosuz kulaklıklar. Bluetooth teknolojileri gelişmeye devam ettikçe, 3.5 mm girişlere gereksinim kalmadı.
- Kaynaklar: Science ABC, VSystem, Wikipedia