TY CROES, Galler — Galler’in göğüs cebinde, Anglesey adında bir yarış pisti var. Galler’e gitmiş olan herkes, herhangi bir yönde 10 saniyeden fazla yürürseniz, kendinizi ya yokuş aşağı giderken bulacağınızı ve Anglesey Adası’ndaki bu parkurun aynı olduğunu zaten bilir. Arka planda, İrlanda Denizi, aksiyondan sadece birkaç metre ötede kayaların üzerine çöküyor.
Halihazırda atmosferden sızan bir parkur olan Anglesey, geçtiğimiz günlerde herhangi bir dört tekerlekli takvimdeki en duygusal yarışlardan birine ev sahipliği yaptı. Mission Motorsport Race of Remembrance, 12 saatlik bir dayanıklılık yarışının yanı sıra insan çabası, hız ve askeri zihniyetin bir kutlamasıdır.
Yarışı izleyen seyirciler, denizden Snowdonia’ya bakıyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Mission Motorsport, askeri gazilerin yarışmasına, iyileşmesine ve yeniden eğitilmesine yardımcı olmak için sporu kullanan ve onların otomotiv endüstrisindeki işlere entegre olmalarını sağlayan bir yardım kuruluşudur. Yararlanıcıları arasında uzuvları eksik olan veya zihinsel sağlıklarıyla mücadele eden gaziler var. Onları bir araya getiren şey, benzin tutkusu ve hız arayışıdır. Anma Yarışı, onların bunu kutlamalarına izin verir ve hayır kurumunun iyi çalışmasına ışık tutar.
Bu yıl bir takıma katıldığım ve yarıştığım için şanslıydım. (Yarış arabalarındaki deneyimimi nitelendirmeliyim: ne olursa olsun. Ticari olarak bir motosiklet gazetecisiyim ve dört çocuk babası olarak, uyarlanmış Morgan Plus Four’dan alabildiğiniz kadar uzakta bir baba vagonu sürüyorum. yarışacak.)
Muhabir John Hogan çukurların dışında. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Gazeteci olmadan önce 10 yıl İngiliz Ordusunda askerdim. Bosna ve Irak’taki operasyon turlarında Kraliyet Mühendisleri’nde hizmet ettim, bu süre boyunca arabalar, bisikletler ve yazı hakkında hayaller kurdum.
Kasım ortasındaki bu yarış için arabayı üç sürücüyle paylaştım. 18 yıldır asker olan Linda Noble, zorlu bir Afganistan turunun ardından karmaşık travma sonrası stres bozukluğu yaşıyor. Steve Binns, 19 yaşında Falkland Savaşı’nda Paraşüt Alayı’nda görev yaptı. Döndükten birkaç hafta sonra geçirdiği bir motosiklet kazası onu belden aşağısı felç etti. Sonra, 2006’da Irak’ta bir saldırıda sol bacağını dizinden yukarıda kaybeden büyük, kabarcıklı bir piyade olan Lionel O’Conner vardı.
Garajlarında muhabir ekibinin bir parçası, soldan sağa Steve Binns, Linda Noble ve sürücü irtibat görevlisi Simon Hiscock. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Biz sürücülerin farklı fiziksel gereksinimleri nedeniyle, araba biraz adapte oldu. Temel araba, otomatik trimde 2021 Morgan Plus Four idi. 255 beygir gücü, 0’dan 60’a beş saniyeden kısa bir sürede ve 150 m’lik bir azami hıza olanak tanıyor. P. H. Yarış arabamızın içindeki kontroller, Bay Binns ve Bay O’Conner’ın arabayı sürmesine ve ardından elle hızlanmasına ve fren yapmasına izin verdi. Bayan Noble ve ben ayak pedallarını ve flappy kürek dişli kutusunu kullandık.
İngiltere’nin Cotswolds bölgesinde yaşayan 58 yaşındaki emekli Bay Binns, “Sadece normal bir pist gününde değil, bir yarışa katılma şansını elde etmek inanılmaz bir deneyimdi” dedi. “Mission Motorsport’un yaptığı iş, sadece bir turdan, hatta 12 saatlik yarıştan çok daha ileri gidiyor – birçok insanın hayatını değiştiriyor. ”
Anglesey’deki ilk seferimdi ve bu arabaya ilk bakışımdı. Gergin heyecanım farkedilmeden gitmedi ve arabaya bakan gönüllüler, ilk antrenmanım için beni Morgan’a bağlarken beni kanatlarının altına aldılar.
Sıralamaların ilk gününde koşullar yağlı ve nemliydi ve ilk birkaç turda yolumu hissettiğimde araç hızlı ve canlıydı. Beş tur içinde yanlış yöne bakıyordum ve yaklaşık 85 m’de pistten kayıyordum. P. H. , çim ve çamur kabine uçuyor.
Pistte paytak paytak paytak paytak paytak paytak yürüdüm ve pite girmeden önce birkaç koyunvari tur daha yaptım. Tur sürem: 2 dakika 8 saniye. Takım lideri Bay O’Conner, daha önce birçok kez yarışmış ve 1:48’lik bir tur atmıştı. Yapacak işlerim vardı.
Noble, takımın Morgan’ıyla eve doğru hızla ilerliyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
36 yaşındaki ve Essex’te yaşayan Bay O’Conner, “Daha önce Anma Yarışı’nda yarışmıştım ama hiç bu kadar hızlı bir arabada yarışmadım” dedi.
Yarış gece geç saatlere kadar devam ettiğinden, dört sürücünün de biri gün ışığında diğeri karanlıkta olmak üzere iki kez kalifiye olması gerekiyor. Bay O’Conner gün ışığında 1:54’lük bir işaretle öncülük etti ve karanlıkta yalnızca bir saniye daha yavaştı. Karanlıkta geçirdiği zamanın onda ikisi kadar bir süre içinde kalmayı başardım. 53 giriş arasından 29. sırayı aldık.
Yarıştan önce bir güvenlik brifingi vardı. Tüm ana noktaları ele aldık ve sonunda telsizimiz bozulursa iletişim prosedürüne geçtik.
Pit şeridi işaretleri ve bidonlar. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Pitlerin dışında haşhaşla süslenmiş yarış kıyafeti. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Brifingi yöneten iri yarı sakallı eski bir tank komutanı Will, durumu basitleştirdi: “Pit şeridini geçerseniz ve ayağım aşağıyı gösterecek şekilde bacağımı havada sallıyorsam, kendi ayağınızı yere koyun demektir. ve hızlandırın. Ayağım gökyüzünü gösteriyorsa, bir sonraki turunuzda çukurlara girmeniz gerekir. Anladım?” Will, Afganistan’daki bir I.E.D. saldırısında iki bacağını da dizinin altından kaybetmiş. Başımı salladım ve sonraki 24 saat boyunca söylediklerini aynen yapmaya dikkat ettim.
3 p. m. Cumartesi günü, yarış hareketli bir başlangıçla başladı. Bay O’Conner, ütüyü evde bıraktığını hatırlamış gibi, daha yetenekli yarışçıları daha yetenekli arabalarda geçerek çiviledi.
“Daha hızlı arabalara tutunmak ve gerçek bir yarışta takılıp kalmak harika hissettiriyor” dedi. “Daha fazlası için hazırım. ”
Yarış pilotları ve pit alanından izleyen ekip üyeleri. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Bir saat sonra aracı teslim etti, 1:48’lik bir tur attı ve 24. sıraya yükseldi. Diğer takımlar sürücüleri saniyeler içinde değiştirebilir. Tekerlekli sandalyeler ve uğraşacak uzuvların olmaması o kadar basit değil. Diğer takımları 30 saniyeden daha kısa süren şeyler bizim sekiz veya dokuz dakikamızı alabilir, bu yüzden burada kazanmak için olmadığımızı biliyorduk ama bu bizi rahatsız etmedi.
Bay Binns koltuğundan kalkıp arabaya binmek için hazırlandı ve mürettebat şefine dönerken yüzündeki odağı gördüm ve “Hey, şu ikisini oraya atar mısınız?”
Ayak boşluğuna dikkatlice yerleştirilmiş bacaklarını işaret etti. Kapı kapandığında, kimse farklı bir şey bilmiyor ve Bay Binns için hayat bir sonraki saat için eşit bir oyun alanıydı.
Kraliyet Mühendisleri Motorsport Takımı, BMW’lerini pitlerde tamir ediyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
İki araba bir köşede çarpışırken, Marshall’lar mavi sollama bayrağı sallıyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Sırasından sonra, Bayan Noble direksiyona geçti, ancak pistte bir korkudan sonra erken geldi – karşılaştığı endişeyi bırakın, herhangi bir sürücüyü sallayacak türden bir korku. Eski bir ordu binbaşısı ve yarış arabası sürücüsü olan Mission Motorsport’un kurucusu James Cameron’dan moral konuşması yaptı. Anlaşılmaz bir cesaret gösteren Bayan Noble, dışarı çıktı ve saati dolana kadar koştu.
Yarış bittikten sonra “Ne bekleyeceğimden emin değildim” dedi. “Bırakın saatlerce yarışmayı, bir tur atabileceğimi bile düşünmediğim zamanlar oldu. ”
Sn. Hogan, sıcak takipte diğer arabalarla virajı alıyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Bu da benim sırama yol açtı. Kaza yapmadım, bazı sürücüleri geçtim ve yine Bay O’Conner’ın tur zamanından biraz utandım. Ama bu yarışın ve bu hikayenin ne kadar hızlı gidebileceğimle ilgili olmadığını fark ettim. Sadece arabayı tek parça tutmam ve bir sonraki sürücüye teslim etmem gerekiyordu.
Saatim hızla geçti ve ben daha ne olduğunu anlamadan çukurda Bay Cameron tarafından sarıldım. “Tebrikler, artık bir yarış pilotusunuz,” dedi. Diğer ekip üyelerinden biri bana ekip için kaç bardak çay gerektiğini söylediğinde gururla gülümsedim. Hepimiz ne gerekiyorsa, ne zaman ihtiyaç duyulursa onu yapıyorduk. Çay almaya gittim.
İngiliz Ordusu üyeleri, anma töreninden sonra çelenklerle süslenmiş güvenlik aracını inceledi. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Yarış 9 p’de durduruldu. m. keskin, ardından ertesi sabah 9’da yeniden başladı, yani Amerikan Anma Günü ve Gaziler Günü’ne benzer şekilde Pazar günü Anma Günü.
O gün direksiyon başındaki ilk stintim ortadan ikiye bölündü. Tüm yarış, saat 11’de bir Anma Geçit Töreni için başlangıç-bitiş düzlüğünde durdu. m. , asfaltta lastiklerin gıcırdayan heyecanından kasvetli sessizliğe sallanan ruh hali. Madalyalar yarış kıyafetlerine iğnelenmişti ve tertemiz askeri üniformalar birdenbire ortaya çıktı ve sadece birkaç dakika önce yarış koşum takımlarını çeken aynı eller tarafından yerlerine çekildi.
Anma ayininde rahat durmak. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Thomas Baker, hizmetin hırsızı. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Bir hırsız hepimizde gururun pilot ışığını ateşledi, her yerde başlar öne eğildi ve pit alanı, kaybedilen arkadaşlar, babalar, kardeşler ve kız kardeşlerle dolup taştı.
Şimdiye kadar araca güveniyordum, hatta el kumandalarını bile riske atıyordum. Hemen pişman oldum. Bir çift fırın eldiveni ile araba sürmek gibi geldi. Telsiz bana pite girmemi söylerken bana söyleneni yaptım. Bay Binns’e teslim ettim.
Yarıştan sonra kutlama. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Tüm bu hafta sonu bir düşünme anı, arkadaşlarla ve iyi ya da kötü anılarla yeniden bir araya gelme anıydı. Bir sürü insanın sarıldığını gördüm – uygun bir şekilde getir ve aşkı hisset kucakları.
Bayan Noble damalı bayrağa giden son adımı attı. Anglesey International pistinde 632 mil yol kat eden 12 saatlik yarıştan sonra Morgan bitiş çizgisini geçti. Catterick’te yaşayan 40 yaşındaki Bayan Noble, “Arkamızdaki ekip ve ekip çok sıkı çalıştı” dedi.
“Çizgiyi geçmek,” diye ekledi, “en iyi duyguydu. ”
Halihazırda atmosferden sızan bir parkur olan Anglesey, geçtiğimiz günlerde herhangi bir dört tekerlekli takvimdeki en duygusal yarışlardan birine ev sahipliği yaptı. Mission Motorsport Race of Remembrance, 12 saatlik bir dayanıklılık yarışının yanı sıra insan çabası, hız ve askeri zihniyetin bir kutlamasıdır.
Yarışı izleyen seyirciler, denizden Snowdonia’ya bakıyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Mission Motorsport, askeri gazilerin yarışmasına, iyileşmesine ve yeniden eğitilmesine yardımcı olmak için sporu kullanan ve onların otomotiv endüstrisindeki işlere entegre olmalarını sağlayan bir yardım kuruluşudur. Yararlanıcıları arasında uzuvları eksik olan veya zihinsel sağlıklarıyla mücadele eden gaziler var. Onları bir araya getiren şey, benzin tutkusu ve hız arayışıdır. Anma Yarışı, onların bunu kutlamalarına izin verir ve hayır kurumunun iyi çalışmasına ışık tutar.
Bu yıl bir takıma katıldığım ve yarıştığım için şanslıydım. (Yarış arabalarındaki deneyimimi nitelendirmeliyim: ne olursa olsun. Ticari olarak bir motosiklet gazetecisiyim ve dört çocuk babası olarak, uyarlanmış Morgan Plus Four’dan alabildiğiniz kadar uzakta bir baba vagonu sürüyorum. yarışacak.)
Muhabir John Hogan çukurların dışında. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Gazeteci olmadan önce 10 yıl İngiliz Ordusunda askerdim. Bosna ve Irak’taki operasyon turlarında Kraliyet Mühendisleri’nde hizmet ettim, bu süre boyunca arabalar, bisikletler ve yazı hakkında hayaller kurdum.
Kasım ortasındaki bu yarış için arabayı üç sürücüyle paylaştım. 18 yıldır asker olan Linda Noble, zorlu bir Afganistan turunun ardından karmaşık travma sonrası stres bozukluğu yaşıyor. Steve Binns, 19 yaşında Falkland Savaşı’nda Paraşüt Alayı’nda görev yaptı. Döndükten birkaç hafta sonra geçirdiği bir motosiklet kazası onu belden aşağısı felç etti. Sonra, 2006’da Irak’ta bir saldırıda sol bacağını dizinden yukarıda kaybeden büyük, kabarcıklı bir piyade olan Lionel O’Conner vardı.
Garajlarında muhabir ekibinin bir parçası, soldan sağa Steve Binns, Linda Noble ve sürücü irtibat görevlisi Simon Hiscock. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Biz sürücülerin farklı fiziksel gereksinimleri nedeniyle, araba biraz adapte oldu. Temel araba, otomatik trimde 2021 Morgan Plus Four idi. 255 beygir gücü, 0’dan 60’a beş saniyeden kısa bir sürede ve 150 m’lik bir azami hıza olanak tanıyor. P. H. Yarış arabamızın içindeki kontroller, Bay Binns ve Bay O’Conner’ın arabayı sürmesine ve ardından elle hızlanmasına ve fren yapmasına izin verdi. Bayan Noble ve ben ayak pedallarını ve flappy kürek dişli kutusunu kullandık.
İngiltere’nin Cotswolds bölgesinde yaşayan 58 yaşındaki emekli Bay Binns, “Sadece normal bir pist gününde değil, bir yarışa katılma şansını elde etmek inanılmaz bir deneyimdi” dedi. “Mission Motorsport’un yaptığı iş, sadece bir turdan, hatta 12 saatlik yarıştan çok daha ileri gidiyor – birçok insanın hayatını değiştiriyor. ”
Anglesey’deki ilk seferimdi ve bu arabaya ilk bakışımdı. Gergin heyecanım farkedilmeden gitmedi ve arabaya bakan gönüllüler, ilk antrenmanım için beni Morgan’a bağlarken beni kanatlarının altına aldılar.
Sıralamaların ilk gününde koşullar yağlı ve nemliydi ve ilk birkaç turda yolumu hissettiğimde araç hızlı ve canlıydı. Beş tur içinde yanlış yöne bakıyordum ve yaklaşık 85 m’de pistten kayıyordum. P. H. , çim ve çamur kabine uçuyor.
Pistte paytak paytak paytak paytak paytak paytak yürüdüm ve pite girmeden önce birkaç koyunvari tur daha yaptım. Tur sürem: 2 dakika 8 saniye. Takım lideri Bay O’Conner, daha önce birçok kez yarışmış ve 1:48’lik bir tur atmıştı. Yapacak işlerim vardı.
Noble, takımın Morgan’ıyla eve doğru hızla ilerliyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
36 yaşındaki ve Essex’te yaşayan Bay O’Conner, “Daha önce Anma Yarışı’nda yarışmıştım ama hiç bu kadar hızlı bir arabada yarışmadım” dedi.
Yarış gece geç saatlere kadar devam ettiğinden, dört sürücünün de biri gün ışığında diğeri karanlıkta olmak üzere iki kez kalifiye olması gerekiyor. Bay O’Conner gün ışığında 1:54’lük bir işaretle öncülük etti ve karanlıkta yalnızca bir saniye daha yavaştı. Karanlıkta geçirdiği zamanın onda ikisi kadar bir süre içinde kalmayı başardım. 53 giriş arasından 29. sırayı aldık.
Yarıştan önce bir güvenlik brifingi vardı. Tüm ana noktaları ele aldık ve sonunda telsizimiz bozulursa iletişim prosedürüne geçtik.
Pit şeridi işaretleri ve bidonlar. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Pitlerin dışında haşhaşla süslenmiş yarış kıyafeti. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Brifingi yöneten iri yarı sakallı eski bir tank komutanı Will, durumu basitleştirdi: “Pit şeridini geçerseniz ve ayağım aşağıyı gösterecek şekilde bacağımı havada sallıyorsam, kendi ayağınızı yere koyun demektir. ve hızlandırın. Ayağım gökyüzünü gösteriyorsa, bir sonraki turunuzda çukurlara girmeniz gerekir. Anladım?” Will, Afganistan’daki bir I.E.D. saldırısında iki bacağını da dizinin altından kaybetmiş. Başımı salladım ve sonraki 24 saat boyunca söylediklerini aynen yapmaya dikkat ettim.
3 p. m. Cumartesi günü, yarış hareketli bir başlangıçla başladı. Bay O’Conner, ütüyü evde bıraktığını hatırlamış gibi, daha yetenekli yarışçıları daha yetenekli arabalarda geçerek çiviledi.
“Daha hızlı arabalara tutunmak ve gerçek bir yarışta takılıp kalmak harika hissettiriyor” dedi. “Daha fazlası için hazırım. ”
Yarış pilotları ve pit alanından izleyen ekip üyeleri. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Bir saat sonra aracı teslim etti, 1:48’lik bir tur attı ve 24. sıraya yükseldi. Diğer takımlar sürücüleri saniyeler içinde değiştirebilir. Tekerlekli sandalyeler ve uğraşacak uzuvların olmaması o kadar basit değil. Diğer takımları 30 saniyeden daha kısa süren şeyler bizim sekiz veya dokuz dakikamızı alabilir, bu yüzden burada kazanmak için olmadığımızı biliyorduk ama bu bizi rahatsız etmedi.
Bay Binns koltuğundan kalkıp arabaya binmek için hazırlandı ve mürettebat şefine dönerken yüzündeki odağı gördüm ve “Hey, şu ikisini oraya atar mısınız?”
Ayak boşluğuna dikkatlice yerleştirilmiş bacaklarını işaret etti. Kapı kapandığında, kimse farklı bir şey bilmiyor ve Bay Binns için hayat bir sonraki saat için eşit bir oyun alanıydı.
Kraliyet Mühendisleri Motorsport Takımı, BMW’lerini pitlerde tamir ediyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
İki araba bir köşede çarpışırken, Marshall’lar mavi sollama bayrağı sallıyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Sırasından sonra, Bayan Noble direksiyona geçti, ancak pistte bir korkudan sonra erken geldi – karşılaştığı endişeyi bırakın, herhangi bir sürücüyü sallayacak türden bir korku. Eski bir ordu binbaşısı ve yarış arabası sürücüsü olan Mission Motorsport’un kurucusu James Cameron’dan moral konuşması yaptı. Anlaşılmaz bir cesaret gösteren Bayan Noble, dışarı çıktı ve saati dolana kadar koştu.
Yarış bittikten sonra “Ne bekleyeceğimden emin değildim” dedi. “Bırakın saatlerce yarışmayı, bir tur atabileceğimi bile düşünmediğim zamanlar oldu. ”
Sn. Hogan, sıcak takipte diğer arabalarla virajı alıyor. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Bu da benim sırama yol açtı. Kaza yapmadım, bazı sürücüleri geçtim ve yine Bay O’Conner’ın tur zamanından biraz utandım. Ama bu yarışın ve bu hikayenin ne kadar hızlı gidebileceğimle ilgili olmadığını fark ettim. Sadece arabayı tek parça tutmam ve bir sonraki sürücüye teslim etmem gerekiyordu.
Saatim hızla geçti ve ben daha ne olduğunu anlamadan çukurda Bay Cameron tarafından sarıldım. “Tebrikler, artık bir yarış pilotusunuz,” dedi. Diğer ekip üyelerinden biri bana ekip için kaç bardak çay gerektiğini söylediğinde gururla gülümsedim. Hepimiz ne gerekiyorsa, ne zaman ihtiyaç duyulursa onu yapıyorduk. Çay almaya gittim.
İngiliz Ordusu üyeleri, anma töreninden sonra çelenklerle süslenmiş güvenlik aracını inceledi. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Yarış 9 p’de durduruldu. m. keskin, ardından ertesi sabah 9’da yeniden başladı, yani Amerikan Anma Günü ve Gaziler Günü’ne benzer şekilde Pazar günü Anma Günü.
O gün direksiyon başındaki ilk stintim ortadan ikiye bölündü. Tüm yarış, saat 11’de bir Anma Geçit Töreni için başlangıç-bitiş düzlüğünde durdu. m. , asfaltta lastiklerin gıcırdayan heyecanından kasvetli sessizliğe sallanan ruh hali. Madalyalar yarış kıyafetlerine iğnelenmişti ve tertemiz askeri üniformalar birdenbire ortaya çıktı ve sadece birkaç dakika önce yarış koşum takımlarını çeken aynı eller tarafından yerlerine çekildi.
Anma ayininde rahat durmak. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Thomas Baker, hizmetin hırsızı. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Bir hırsız hepimizde gururun pilot ışığını ateşledi, her yerde başlar öne eğildi ve pit alanı, kaybedilen arkadaşlar, babalar, kardeşler ve kız kardeşlerle dolup taştı.
Şimdiye kadar araca güveniyordum, hatta el kumandalarını bile riske atıyordum. Hemen pişman oldum. Bir çift fırın eldiveni ile araba sürmek gibi geldi. Telsiz bana pite girmemi söylerken bana söyleneni yaptım. Bay Binns’e teslim ettim.
Yarıştan sonra kutlama. Kredi. . . The New York Times için Ben Quinton
Tüm bu hafta sonu bir düşünme anı, arkadaşlarla ve iyi ya da kötü anılarla yeniden bir araya gelme anıydı. Bir sürü insanın sarıldığını gördüm – uygun bir şekilde getir ve aşkı hisset kucakları.
Bayan Noble damalı bayrağa giden son adımı attı. Anglesey International pistinde 632 mil yol kat eden 12 saatlik yarıştan sonra Morgan bitiş çizgisini geçti. Catterick’te yaşayan 40 yaşındaki Bayan Noble, “Arkamızdaki ekip ve ekip çok sıkı çalıştı” dedi.
“Çizgiyi geçmek,” diye ekledi, “en iyi duyguydu. ”