Frankfurt am Main. Hararetli tartışmalar sona erdi. Artık açık: Isıtma kanunu yeni yılın başında yürürlüğe girecek. Cuma günü, paragraflar nihayet Federal Konsey’de kabul edildi.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Peki ısıtma ve iklim korumasında bundan sonra ne olacak? Uzmanlar için ısı pompalarının ve yerel/bölgesel ısıtma ağlarının gelecekte hakim olacağı açıktır. Bununla birlikte, eşit olmayan bir şekilde dağılmıştır: ana şebeke ağırlıklı olarak şehirlerde ve kırsal kesimde ortam ısısını (hava, toprak, su) kullanan sistemler. Bina Enerji Kanunu’ndaki (GEG) uzun geçiş süreleri nedeniyle, inşaat sektöründe 2030 iklim hedeflerine ulaşmanın pek mümkün olmadığı artık açık.
Pek çok kişi fiyatların normale dönmesini bekliyor
Isıtma mühendisleri yakın gelecekte büyük bir aksilik bekliyorlar. BDH endüstri derneği tarafından yapılan bir anket, üye şirketlerin yüzde 85’inin ilk çeyrekte zayıf, hatta çok zayıf pazar gelişimi beklediğini gösterdi.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Almanya’nın en büyük belediye kuruluşunun (Münih) başkanı Florian Bieberbach, ısıtma sistemini değiştirirken müşterinin grevini anlayabiliyor: “GEG – anahtar kelime: ısıtma Stasi – hakkındaki duygusal tartışma, insanların son derece güvensiz hale gelmesine neden oldu” dedi. Almanya (RND). . Ancak hepsi bu kadar değil: “Ayrıca, ısı pompalarında daha önce yaşanan patlama da absürt fiyatlara yol açtı.” Bunlar bazen tek aileli bir eve yönelik ısı pompası için kurulum da dahil olmak üzere 50.000 Euro’nun üzerine çıktı. Bu makul fiyatın iki katı.
Artık pek çok kişi fiyatlar normale dönene ve finansmanın tam olarak neye benzeyeceği netleşene kadar bekleyecek. Yönetici için bu sistemlerin özellikle kırsal bölgelerde popüler olacağı açıktır çünkü orada hiçbir alternatif yoktur. Bieberbach, “Küçük topluluklarda kesinlikle kapsamlı bir bölgesel ısıtma olmayacak” diyor. En iyi ihtimalle, örneğin bir okul ve çevredeki konut binaları için küçük ısıtma ağları kullanılacaktır. GEG’e göre, maksimum 100.000 nüfuslu toplulukların 2028 ortalarına kadar belediye ısı planlamasını başlatmaları gerekiyor.
Federal Konsey tartışmalı ısıtma yasasını onayladı
Bina Enerji Yasası 2024 yılı başında yürürlüğe girebilir. Federal Konsey’de projeye yönelik eleştiriler var ancak Bavyera’nın başvurusu başarısızlıkla sonuçlanıyor.
© Kaynak: dpa
Bölgesel ısıtma: Bir hattı gömmenin maliyeti metrekare başına 3.000 Euro’dur
Büyük şehirlerde konseptlerin iki yıl önceden hazır olması gerekiyor. Bieberbach, yerel tedarik şirketlerini şu anda iki yönde çalışan bir mekanizma olarak beklediğini şöyle anlatıyor: “Ev sahipleri, yeni ısıtma sistemine karar verirken belediyenin ısı planlamasını bekliyor. Aynı zamanda belediyelerin, ev sahipleri için hangi ısıtma teknolojisinin en çekici olduğunu dikkate alması gerekiyor.”
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Bu ikilemi çözmek için Münih ve diğer birçok belediye kuruluşu, mülk sahiplerinin gelecekte nasıl davranacağını tahmin etmek için artık veri analizini kullanıyor. Bieberbach, “Daha sonra hangi sokaklara bölgesel ısıtma borularının döşenmesi gerektiğine karar verilebilir” diyor. İşin özü, sıcak su borularını gömmek için genellikle sokakların yıkılması gerekmesidir. Bunun maliyeti metre başına yaklaşık 3000 Euro’dur. Bu nedenle, Münih belediye hizmetleri şirketinin başkanının 20 yıldan fazla sürecek süreçlerden bahsetmesi şaşırtıcı değil.
Peki ev sahipleri şimdi ne yapacak? Bieberbach iki tür eylem bekliyor: Bir grup, şehirlerinin karar vermesini beklemeyecek, bunun yerine önümüzdeki 30 yıl boyunca bu konuyu masadan kaldırmak için bir ısı pompası satın alacak. Alternatif: Özellikle ısıtma kiralaması ve kullanılmış cihazların ticaretinin artmasıyla birlikte burada yeni fırsatlar açıldığından, insanlar başlangıçta gaz kazanı ile geçici bir çözüme güveniyorlar.
2030 yılına kadar iklim hedefleri? “Bunu neredeyse göz ardı edebilirsiniz”
İkincisi, çoğunlukla başka seçenekleri olmadığından, şehirdeki müşteriler için özellikle ilgi çekici olacaktır. Bieberbach’a göre hava ısı pompaları “yer kapladığı ve aynı zamanda gürültü ürettiği için” çoğu zaman uygulanabilir değildir. Yeraltı suyu ısı pompaları genellikle bireysel evler için ekonomik değildir ve genellikle sondaj alanı eksikliği nedeniyle başarısız olur. “Bu insanlar kendileri için döşenen ısıtma şebekesine muhtaçlar.”
Peki 2030 yılına kadar ısınmaya yönelik iklim hedefleri? Uzun geçiş dönemleri nedeniyle bunları başarmak artık çok zor: Bieberbach, “Bu neredeyse göz ardı edilebilir” diye vurguluyor.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Bertelsmann Vakfı’nın yalnızca RND’ye sunulan güncel bir araştırması da benzer yönde ilerliyor. Yazar Sara Holzmann, GEG’i “fosil altyapıların ortadan kaldırılmasını” teşvik eden bir araç olarak övüyor. Ancak sanayi ve ulaşımın yanı sıra inşaat sektöründe de İklim Koruma Kanunu’nda belirtilen emisyon bütçelerinin bazı durumlarda önemli ölçüde aşılması beklenmelidir. Binalar/ısıtma sektörü için, 2030 yılı için belirlenen emisyon azaltımının 35 milyon ton kaçırılacağı varsayılmaktadır. Sanayi için 51 milyon ton, ulaşım için ise 187 milyon ton var.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/3NOYFYVVVBAQ7AB3DPE6VMH6PQ.jpg)
İklim kontrolü
Her Cuma yenilenen, iklim değişikliğiyle ilgili en önemli haberleri ve arka plan bilgilerini içeren bülteni alın.
Gerçekleşmede büyük boşluk
Uzman, bu “gerçekleştirme açığı” karşısında iklim politikasında yeni bir ivme çağrısında bulunuyor. İklim Koruma Yasası’nın azaltma hedeflerine dayanan, önemli ölçüde daha güçlü CO₂ fiyatlandırması öneriyor. Gazete, “Aynı zamanda emisyon miktarına sıkı bir sınırlama getirilmesi güçlü fiyat teşvikleri yaratacak ve böylece teknolojik yenilikleri, verimlilik artışlarını, fosil sermaye stoklarından çıkışı ve davranış değişikliklerini teşvik edecektir” diyor. Çok sayıda tanınmış ekonomist ve iklim araştırmacısı da son zamanlarda sera gazı emisyonlarının daha pahalı hale getirilmesi lehinde konuştu.
Böyle bir mekanizma aynı zamanda ekonomi politikasının görevlerini de değiştirebilir. O zaman sorun artık emisyonları doğrudan yasa ve düzenlemeler yoluyla azaltmama meselesi olacaktır. Holzmann, “Bunun yerine, odak noktası iklim açısından nötr altyapının sağlanması, vasıflı işçilerin güvence altına alınması ve yüksek CO₂ fiyatının ekonomik ve sosyal politika açısından hafifletilmesi olacaktır” diye yazıyor.
AB çapında sanayi, yıllardır borsada işlem gören kirlilik haklarını satın almak zorunda kalıyor. Ancak federal hükümet şu ana kadar bu konuyu gönülsüzce ele aldı. Fosil enerjinin ulaşım ve ısınma alanlarında kullanımı için devlet şu anda havaya salınan her ton CO₂ için 30 Euro talep ediyor ki bu birçok uzmana göre çok düşük. 1 Ocak’tan itibaren 40 avroya çıkarılacak ancak aslında 45 avro planlanmıştı. Daha fazla ek ücret planlanmaktadır.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Hükümet, özellikle düşük gelirli hanelerin yükünü hafifletmek için iklim parası sözü vermişti. Ancak bu henüz ödenmedi. Ancak Maliye Bakanı Christian Lindner (FDP), Çarşamba günü Federal Meclis’te yapılan bir hükümet anketi sırasında, paranın ilk kez 2025 sonbaharının başlarında akabileceğini belirtti.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Peki ısıtma ve iklim korumasında bundan sonra ne olacak? Uzmanlar için ısı pompalarının ve yerel/bölgesel ısıtma ağlarının gelecekte hakim olacağı açıktır. Bununla birlikte, eşit olmayan bir şekilde dağılmıştır: ana şebeke ağırlıklı olarak şehirlerde ve kırsal kesimde ortam ısısını (hava, toprak, su) kullanan sistemler. Bina Enerji Kanunu’ndaki (GEG) uzun geçiş süreleri nedeniyle, inşaat sektöründe 2030 iklim hedeflerine ulaşmanın pek mümkün olmadığı artık açık.
Pek çok kişi fiyatların normale dönmesini bekliyor
Isıtma mühendisleri yakın gelecekte büyük bir aksilik bekliyorlar. BDH endüstri derneği tarafından yapılan bir anket, üye şirketlerin yüzde 85’inin ilk çeyrekte zayıf, hatta çok zayıf pazar gelişimi beklediğini gösterdi.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Almanya’nın en büyük belediye kuruluşunun (Münih) başkanı Florian Bieberbach, ısıtma sistemini değiştirirken müşterinin grevini anlayabiliyor: “GEG – anahtar kelime: ısıtma Stasi – hakkındaki duygusal tartışma, insanların son derece güvensiz hale gelmesine neden oldu” dedi. Almanya (RND). . Ancak hepsi bu kadar değil: “Ayrıca, ısı pompalarında daha önce yaşanan patlama da absürt fiyatlara yol açtı.” Bunlar bazen tek aileli bir eve yönelik ısı pompası için kurulum da dahil olmak üzere 50.000 Euro’nun üzerine çıktı. Bu makul fiyatın iki katı.
Artık pek çok kişi fiyatlar normale dönene ve finansmanın tam olarak neye benzeyeceği netleşene kadar bekleyecek. Yönetici için bu sistemlerin özellikle kırsal bölgelerde popüler olacağı açıktır çünkü orada hiçbir alternatif yoktur. Bieberbach, “Küçük topluluklarda kesinlikle kapsamlı bir bölgesel ısıtma olmayacak” diyor. En iyi ihtimalle, örneğin bir okul ve çevredeki konut binaları için küçük ısıtma ağları kullanılacaktır. GEG’e göre, maksimum 100.000 nüfuslu toplulukların 2028 ortalarına kadar belediye ısı planlamasını başlatmaları gerekiyor.
Federal Konsey tartışmalı ısıtma yasasını onayladı
Bina Enerji Yasası 2024 yılı başında yürürlüğe girebilir. Federal Konsey’de projeye yönelik eleştiriler var ancak Bavyera’nın başvurusu başarısızlıkla sonuçlanıyor.
© Kaynak: dpa
Bölgesel ısıtma: Bir hattı gömmenin maliyeti metrekare başına 3.000 Euro’dur
Büyük şehirlerde konseptlerin iki yıl önceden hazır olması gerekiyor. Bieberbach, yerel tedarik şirketlerini şu anda iki yönde çalışan bir mekanizma olarak beklediğini şöyle anlatıyor: “Ev sahipleri, yeni ısıtma sistemine karar verirken belediyenin ısı planlamasını bekliyor. Aynı zamanda belediyelerin, ev sahipleri için hangi ısıtma teknolojisinin en çekici olduğunu dikkate alması gerekiyor.”
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Bu ikilemi çözmek için Münih ve diğer birçok belediye kuruluşu, mülk sahiplerinin gelecekte nasıl davranacağını tahmin etmek için artık veri analizini kullanıyor. Bieberbach, “Daha sonra hangi sokaklara bölgesel ısıtma borularının döşenmesi gerektiğine karar verilebilir” diyor. İşin özü, sıcak su borularını gömmek için genellikle sokakların yıkılması gerekmesidir. Bunun maliyeti metre başına yaklaşık 3000 Euro’dur. Bu nedenle, Münih belediye hizmetleri şirketinin başkanının 20 yıldan fazla sürecek süreçlerden bahsetmesi şaşırtıcı değil.
Peki ev sahipleri şimdi ne yapacak? Bieberbach iki tür eylem bekliyor: Bir grup, şehirlerinin karar vermesini beklemeyecek, bunun yerine önümüzdeki 30 yıl boyunca bu konuyu masadan kaldırmak için bir ısı pompası satın alacak. Alternatif: Özellikle ısıtma kiralaması ve kullanılmış cihazların ticaretinin artmasıyla birlikte burada yeni fırsatlar açıldığından, insanlar başlangıçta gaz kazanı ile geçici bir çözüme güveniyorlar.
2030 yılına kadar iklim hedefleri? “Bunu neredeyse göz ardı edebilirsiniz”
İkincisi, çoğunlukla başka seçenekleri olmadığından, şehirdeki müşteriler için özellikle ilgi çekici olacaktır. Bieberbach’a göre hava ısı pompaları “yer kapladığı ve aynı zamanda gürültü ürettiği için” çoğu zaman uygulanabilir değildir. Yeraltı suyu ısı pompaları genellikle bireysel evler için ekonomik değildir ve genellikle sondaj alanı eksikliği nedeniyle başarısız olur. “Bu insanlar kendileri için döşenen ısıtma şebekesine muhtaçlar.”
Peki 2030 yılına kadar ısınmaya yönelik iklim hedefleri? Uzun geçiş dönemleri nedeniyle bunları başarmak artık çok zor: Bieberbach, “Bu neredeyse göz ardı edilebilir” diye vurguluyor.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Bertelsmann Vakfı’nın yalnızca RND’ye sunulan güncel bir araştırması da benzer yönde ilerliyor. Yazar Sara Holzmann, GEG’i “fosil altyapıların ortadan kaldırılmasını” teşvik eden bir araç olarak övüyor. Ancak sanayi ve ulaşımın yanı sıra inşaat sektöründe de İklim Koruma Kanunu’nda belirtilen emisyon bütçelerinin bazı durumlarda önemli ölçüde aşılması beklenmelidir. Binalar/ısıtma sektörü için, 2030 yılı için belirlenen emisyon azaltımının 35 milyon ton kaçırılacağı varsayılmaktadır. Sanayi için 51 milyon ton, ulaşım için ise 187 milyon ton var.
İklim kontrolü
Her Cuma yenilenen, iklim değişikliğiyle ilgili en önemli haberleri ve arka plan bilgilerini içeren bülteni alın.
Gerçekleşmede büyük boşluk
Uzman, bu “gerçekleştirme açığı” karşısında iklim politikasında yeni bir ivme çağrısında bulunuyor. İklim Koruma Yasası’nın azaltma hedeflerine dayanan, önemli ölçüde daha güçlü CO₂ fiyatlandırması öneriyor. Gazete, “Aynı zamanda emisyon miktarına sıkı bir sınırlama getirilmesi güçlü fiyat teşvikleri yaratacak ve böylece teknolojik yenilikleri, verimlilik artışlarını, fosil sermaye stoklarından çıkışı ve davranış değişikliklerini teşvik edecektir” diyor. Çok sayıda tanınmış ekonomist ve iklim araştırmacısı da son zamanlarda sera gazı emisyonlarının daha pahalı hale getirilmesi lehinde konuştu.
Böyle bir mekanizma aynı zamanda ekonomi politikasının görevlerini de değiştirebilir. O zaman sorun artık emisyonları doğrudan yasa ve düzenlemeler yoluyla azaltmama meselesi olacaktır. Holzmann, “Bunun yerine, odak noktası iklim açısından nötr altyapının sağlanması, vasıflı işçilerin güvence altına alınması ve yüksek CO₂ fiyatının ekonomik ve sosyal politika açısından hafifletilmesi olacaktır” diye yazıyor.
AB çapında sanayi, yıllardır borsada işlem gören kirlilik haklarını satın almak zorunda kalıyor. Ancak federal hükümet şu ana kadar bu konuyu gönülsüzce ele aldı. Fosil enerjinin ulaşım ve ısınma alanlarında kullanımı için devlet şu anda havaya salınan her ton CO₂ için 30 Euro talep ediyor ki bu birçok uzmana göre çok düşük. 1 Ocak’tan itibaren 40 avroya çıkarılacak ancak aslında 45 avro planlanmıştı. Daha fazla ek ücret planlanmaktadır.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Hükümet, özellikle düşük gelirli hanelerin yükünü hafifletmek için iklim parası sözü vermişti. Ancak bu henüz ödenmedi. Ancak Maliye Bakanı Christian Lindner (FDP), Çarşamba günü Federal Meclis’te yapılan bir hükümet anketi sırasında, paranın ilk kez 2025 sonbaharının başlarında akabileceğini belirtti.