Ülkenin öğrenci borçluları, Başkan Biden’ın borçlarının bir kısmını iptal etme sözünü ne zaman tutacağına veya tutmayacağına dair 20. Ay’a girerken, birçok soru havada asılı kalıyor.
Federal hükümet ne kadar görevden almalı? Yüksek gelirli insanlar hak kazanmalı mı? Herkes en azından biraz rahatlarsa, gelecekteki borçlular da bunu bekleyecek mi?
Ancak burada yeterince sık sormadığımız bir soru var: Borçluları başlangıçta zor durumda bırakan okullar hakkında ne yapmalıyız? Yükseköğretim sisteminde ve kurumlarında herhangi bir değişiklik yapılmadan, borç trilyonlarca dolara yuvarlanmaya devam edecek.
Yapılması gereken bir şey, başvuranların ve ailelerinin farklı alışveriş yapmalarıdır. Başlamak için iyi bir yer, devam eden kişilerin liseden sonra doğrudan iş gücüne katıldıklarında elde edeceklerinden daha fazla kazanıp kazanmadıklarını görmek için düşündüğünüz herhangi bir okul için mevcut hükümet verilerini incelemektir.
Birçok okulda cevap hayır. Üç yıl önce, çok daha fazla ilgi görmesi gereken bir sınavda, merkez sol düşünce kuruluşu Third Way, tüm yükseköğretim kurumları için mevcut tüm verileri bir araya getirdi. Okulların yüzde 52’sinde, kayıtlı kişilerin yarısından fazlasının, eğitimlerine başladıktan altı yıl sonra tipik lise mezunlarından daha fazla kazanmadığını tespit etti. 10 yıl sonra, bu rakam hala yüzde 29’du.
Üçüncü Yol çalışmasının yazarı Michael Itzkowitz’in yayınladığı okul okul elektronik tablosunu herkes indirebilir. En son verileri, kaydolduktan altı yıl sonra yüzde 60 veya daha az kişinin tipik bir lise mezununu geride bıraktığını gösterenlere odaklanarak, temas kurmak için 28 dört yıllık kurum seçtim.
Sadece yarısından azı yorum taleplerine cevap vermedi. Ancak diğer birkaç okuldaki yetkililer katılmaya istekliydi ve herhangi bir ölçümün ne kadar hikaye anlatabileceğini sorguladılar.
Onlardan haber almadan önce, söz konusu veri hakkında biraz daha. 2015 yılında ilk kez hizmete giren Eğitim Bakanlığı’nın bir web sitesi olan College Scorecard’dan gelmektedir. Mr. Itzkowitz, 2015 ve 2016 yıllarında Scorecard’ın yöneticisiydi. Bir okulun net fiyatı, mezuniyet oranı ve öğrencilerin maruz kaldığı borç gibi bilgileri içerir. .
Departman gelir verisini “federal öğrenci yardımı alan, çalışan ve üniversiteye girdikten altı yıl sonra tipik lise mezunlarından daha fazlasını kazanan okula kayıtlı olmayan bireylerin payı” olarak tanımlıyor.
Tipik bir lise mezunu için bu gelir rakamı, Bay Itzkowitz federal verileri topladığı zaman 28.000 dolardı. Ve net olmaması durumunda, bölüm hem başladığı okulda eğitimini tamamlayanları hem de bitirmeden ayrılanları içerir.
Third Way’de kıdemli bir arkadaş olan ve aynı zamanda bağımsız bir danışman olarak çalışan Bay Itzkowitz için bu rakam, insanların istediklerini elde edip etmediklerinin basit ve temel bir ölçüsüdür. Sonuçta, çoğu öğrenci kazanç güçlerini artırmak için yüksek öğrenim görmektedir.
Üniversite yöneticileri çoğunlukla buna itiraz etmezler. Ancak bazı öğrenciler, özellikle uzmanlaşmış okullarda, bir lisans öğrencisi olarak yaşanan deneyimin kalitesi için alışveriş yapmaktadır. Ve olası gelir sonuçlarını göz önünde bulundurarak bile bunu yapmak için borç almaya istekli olabilirler.
Boston’daki New England Müzik Konservatuarı’nda, Üçüncü Yol çalışmasının kullandığı veriye göre, kayıt yaptırdıktan altı yıl sonra insanların yüzde 57’si bir lise mezunundan daha fazla kazanıyordu. (Bu belirli kurum için daha yeni veriler Kolej Puan Kartında mevcut değildir.)
Oradaki kayıt müdür yardımcısı Zach Schwartz, bir röportajda, kendisinin ve meslektaşlarının, kabul edilen öğrencilerle ve aileleriyle para ve borç hakkında konuşarak çok zaman harcadıklarını söyledi. Bazen, bir öğrencinin üniversiteye girmesinin finansal olarak kötü bir fikir olduğu açıktır.
Ayrıca tüm başvuru sahiplerinden oradaki ortalama sıkıcı bir Salı gününü değerlendirmelerini ve daha standart bir lisans kurumundakiyle karşılaştırmalarını istiyor. Bir konservatuarda, o gün bir orkestra ve oda grubu ile provalar, ayrıca solo uygulama ve müzik tarihi ve teorisi eğitimi içerebilir.
Grambling, La.’daki Grambling Eyalet Üniversitesi’nde ve diğer tarihsel olarak Siyah kolej ve üniversitelerde ek endişeler var. Bu kurumlar, önceki okulları tarafından iyi hizmet alamamış öğrencilere yardımcı oluyor, iş ararken ayrımcılığa maruz kalabiliyor ve maaş zammı istediğinde yine ayrımcılığa maruz kalabiliyor.
Grambling’e başlayan öğrencilerin sadece yüzde 43’ü altı yıl sonra lise mezunlarını geride bırakıyor. Kayıt yönetiminden sorumlu başkan yardımcısı Gavin R. Hamms, “Bizim ilgi alanımız finansal olarak seçkini elde etmek değil, diğer kurumlarda fırsatları olmayacak öğrencileri elde etmek” dedi. “Veriden daha derin.”
Swannanoa, NC’deki Warren Wilson College, benzersiz bir zorlukla karşı karşıya. Bu sözde bir iş kolejidir, bu da öğrencilerin kampüste bir iş görevine sahip oldukları anlamına gelir. Düzenli sınıf çalışmalarının ve öğrencilerin ekstra gelir elde etmek için ihtiyaç duyabilecekleri ek işlerin yanı sıra topluluk katılımı gereksinimleri de vardır.
College Scorecard’a göre okulun mezuniyet oranı sadece yüzde 53. Yüzde 47’lik kesimdekiler iş piyasasına diplomasız girerlerse dezavantajlı durumdalar. Gerçekten de, oraya başlayan öğrencilerin sadece yüzde 37’si altı yıl sonra lise mezunlarını geride bırakıyor.
Warren Wilson’ın başkanı Jay Roberts, bir röportajda bu figürden çekinmedi. Warren Wilson’ın bitirmenin ve dolayısıyla daha yüksek kazançların önünde diğer birçok okulda olmayan engeller var. Son birkaç yılda kampüsteki çalışma gereksinimlerini azaltmış olsa da, okul olduğunu düşünen her genç için okul hala doğru olmayacaktır.
Dr. Roberts, insanların diğer ölçütleri de dikkate almasını istiyor. Okulun, mezun olanlara, okulun onları sosyal ve sivil katılım için hazırlayıp hazırlamadığı ve çalışmalarını anlamlı bulup bulmadıklarına ilişkin anket sorularında akranlarından daha iyi olduğunu söyledi.
Gerçekten de, eğitimleri ve kariyerleri konusunda hiçbir şekilde kararsız olmayan ve üniversiteye mütevazı mali hedefleri hakkında oldukça net bir anlayışla giren öğrenciler var. Amherst, Massachusetts’teki Hampshire College’dakiler, lise mezunlarını, başladıktan altı yıl sonra yüzde 46 oranında geride bırakıyor.
Hampshire başkanı Edward Wingenbach, “Öğrencilerimizin çoğu aktivist, sanatçı, eğitimci veya girişimci olmak istedikleri için gelip gidiyor” dedi. “Bu kariyer yollarının hiçbiri erken gelir başarısına sahip değil.”
Dr. Wingenbach’a göre, Hampshire’ın gelen öğrencilerle yaptığı anketler, bir seçenekler listesinden gelecekteki en önemli yaşam değerlerini sıralamaları istendiğinde, “finansal olarak iyi durumda olmanın” yedinci sırada olduğunu gösteriyor. Buranın zengin amatörlerle dolu olduğunu öne sürmek isteyen varsa, bu yılki sınıfa girenlerin yüzde 36’sının düşük gelirli öğrenciler için Pell Bursu almaya uygun olduğunu kaydetti.
Bununla birlikte, öğrencilerinin uzun vadeli beklentilerine de güveniyor. 40 yaşına geldiklerinde Hampshire’ın sunduğu gibi liberal sanat derecelerini seçen kişilerin gelirlerinin bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik alanlarında uzmanlaşanlara yetiştiğini gördüğünü gösteren araştırmalara dikkat çekti.
Ayrıca, en sosyoekonomik hareketliliği sunan kolejlerin yakın zamanda yapılan bir Üçüncü Yol sınavında Hampshire’ın ortalamanın üzerindeki performansına da işaret etti. Okullar için fiyat-kazanç hesaplamaları oluşturan başka bir çalışmanın yanı sıra onun da yazarı olan Bay Itzkowitz, tarihsel olarak yedi Siyah kolejin hareketlilik sınavında ilk 100’e girdiğini kaydetti.
Lise mezunlarını kimin geride bıraktığı sorusu, üniversiteden alışveriş yapanların düşündüğü tek soru olmamalıdır. Ama konuyla ilgili son söz olmasa bile, mükemmel bir ilk söz.
Veriler bir sohbet başlatıcıdır ve gençlerin ve onlara yardım eden herhangi bir aile üyesinin sorması gereken kapsayıcı sorulara oldukça hızlı bir şekilde yol açmalıdır. Buradaki başarının tanımı nedir? Yüksek öğrenim için tıslama veya ödünç alma yeteneğiniz olabilir, ancak bir okulun verisinin anlattığı hikaye göz önüne alındığında, istekliliğiniz ne olmalıdır? Ve o kuruma, elden çıkarmadan önce tüm verileri bağlama fırsatı verdiniz mi?
Bay Itzkowitz, bazı okulların yapması gereken bazı açıklamalar olduğu konusunda kararlı.
“Yüksek oranda düşük gelirli öğrenciyi kaydettirme işinde olan bazı kurumlar var” dedi ve “sonuçta onları en başta üniversiteye gitmemiş olmalarından daha kötü durumda bırakıyor.”
Federal hükümet ne kadar görevden almalı? Yüksek gelirli insanlar hak kazanmalı mı? Herkes en azından biraz rahatlarsa, gelecekteki borçlular da bunu bekleyecek mi?
Ancak burada yeterince sık sormadığımız bir soru var: Borçluları başlangıçta zor durumda bırakan okullar hakkında ne yapmalıyız? Yükseköğretim sisteminde ve kurumlarında herhangi bir değişiklik yapılmadan, borç trilyonlarca dolara yuvarlanmaya devam edecek.
Yapılması gereken bir şey, başvuranların ve ailelerinin farklı alışveriş yapmalarıdır. Başlamak için iyi bir yer, devam eden kişilerin liseden sonra doğrudan iş gücüne katıldıklarında elde edeceklerinden daha fazla kazanıp kazanmadıklarını görmek için düşündüğünüz herhangi bir okul için mevcut hükümet verilerini incelemektir.
Birçok okulda cevap hayır. Üç yıl önce, çok daha fazla ilgi görmesi gereken bir sınavda, merkez sol düşünce kuruluşu Third Way, tüm yükseköğretim kurumları için mevcut tüm verileri bir araya getirdi. Okulların yüzde 52’sinde, kayıtlı kişilerin yarısından fazlasının, eğitimlerine başladıktan altı yıl sonra tipik lise mezunlarından daha fazla kazanmadığını tespit etti. 10 yıl sonra, bu rakam hala yüzde 29’du.
Üçüncü Yol çalışmasının yazarı Michael Itzkowitz’in yayınladığı okul okul elektronik tablosunu herkes indirebilir. En son verileri, kaydolduktan altı yıl sonra yüzde 60 veya daha az kişinin tipik bir lise mezununu geride bıraktığını gösterenlere odaklanarak, temas kurmak için 28 dört yıllık kurum seçtim.
Sadece yarısından azı yorum taleplerine cevap vermedi. Ancak diğer birkaç okuldaki yetkililer katılmaya istekliydi ve herhangi bir ölçümün ne kadar hikaye anlatabileceğini sorguladılar.
Onlardan haber almadan önce, söz konusu veri hakkında biraz daha. 2015 yılında ilk kez hizmete giren Eğitim Bakanlığı’nın bir web sitesi olan College Scorecard’dan gelmektedir. Mr. Itzkowitz, 2015 ve 2016 yıllarında Scorecard’ın yöneticisiydi. Bir okulun net fiyatı, mezuniyet oranı ve öğrencilerin maruz kaldığı borç gibi bilgileri içerir. .
Departman gelir verisini “federal öğrenci yardımı alan, çalışan ve üniversiteye girdikten altı yıl sonra tipik lise mezunlarından daha fazlasını kazanan okula kayıtlı olmayan bireylerin payı” olarak tanımlıyor.
Tipik bir lise mezunu için bu gelir rakamı, Bay Itzkowitz federal verileri topladığı zaman 28.000 dolardı. Ve net olmaması durumunda, bölüm hem başladığı okulda eğitimini tamamlayanları hem de bitirmeden ayrılanları içerir.
Third Way’de kıdemli bir arkadaş olan ve aynı zamanda bağımsız bir danışman olarak çalışan Bay Itzkowitz için bu rakam, insanların istediklerini elde edip etmediklerinin basit ve temel bir ölçüsüdür. Sonuçta, çoğu öğrenci kazanç güçlerini artırmak için yüksek öğrenim görmektedir.
Üniversite yöneticileri çoğunlukla buna itiraz etmezler. Ancak bazı öğrenciler, özellikle uzmanlaşmış okullarda, bir lisans öğrencisi olarak yaşanan deneyimin kalitesi için alışveriş yapmaktadır. Ve olası gelir sonuçlarını göz önünde bulundurarak bile bunu yapmak için borç almaya istekli olabilirler.
Boston’daki New England Müzik Konservatuarı’nda, Üçüncü Yol çalışmasının kullandığı veriye göre, kayıt yaptırdıktan altı yıl sonra insanların yüzde 57’si bir lise mezunundan daha fazla kazanıyordu. (Bu belirli kurum için daha yeni veriler Kolej Puan Kartında mevcut değildir.)
Oradaki kayıt müdür yardımcısı Zach Schwartz, bir röportajda, kendisinin ve meslektaşlarının, kabul edilen öğrencilerle ve aileleriyle para ve borç hakkında konuşarak çok zaman harcadıklarını söyledi. Bazen, bir öğrencinin üniversiteye girmesinin finansal olarak kötü bir fikir olduğu açıktır.
Ayrıca tüm başvuru sahiplerinden oradaki ortalama sıkıcı bir Salı gününü değerlendirmelerini ve daha standart bir lisans kurumundakiyle karşılaştırmalarını istiyor. Bir konservatuarda, o gün bir orkestra ve oda grubu ile provalar, ayrıca solo uygulama ve müzik tarihi ve teorisi eğitimi içerebilir.
Grambling, La.’daki Grambling Eyalet Üniversitesi’nde ve diğer tarihsel olarak Siyah kolej ve üniversitelerde ek endişeler var. Bu kurumlar, önceki okulları tarafından iyi hizmet alamamış öğrencilere yardımcı oluyor, iş ararken ayrımcılığa maruz kalabiliyor ve maaş zammı istediğinde yine ayrımcılığa maruz kalabiliyor.
Grambling’e başlayan öğrencilerin sadece yüzde 43’ü altı yıl sonra lise mezunlarını geride bırakıyor. Kayıt yönetiminden sorumlu başkan yardımcısı Gavin R. Hamms, “Bizim ilgi alanımız finansal olarak seçkini elde etmek değil, diğer kurumlarda fırsatları olmayacak öğrencileri elde etmek” dedi. “Veriden daha derin.”
Swannanoa, NC’deki Warren Wilson College, benzersiz bir zorlukla karşı karşıya. Bu sözde bir iş kolejidir, bu da öğrencilerin kampüste bir iş görevine sahip oldukları anlamına gelir. Düzenli sınıf çalışmalarının ve öğrencilerin ekstra gelir elde etmek için ihtiyaç duyabilecekleri ek işlerin yanı sıra topluluk katılımı gereksinimleri de vardır.
College Scorecard’a göre okulun mezuniyet oranı sadece yüzde 53. Yüzde 47’lik kesimdekiler iş piyasasına diplomasız girerlerse dezavantajlı durumdalar. Gerçekten de, oraya başlayan öğrencilerin sadece yüzde 37’si altı yıl sonra lise mezunlarını geride bırakıyor.
Warren Wilson’ın başkanı Jay Roberts, bir röportajda bu figürden çekinmedi. Warren Wilson’ın bitirmenin ve dolayısıyla daha yüksek kazançların önünde diğer birçok okulda olmayan engeller var. Son birkaç yılda kampüsteki çalışma gereksinimlerini azaltmış olsa da, okul olduğunu düşünen her genç için okul hala doğru olmayacaktır.
Dr. Roberts, insanların diğer ölçütleri de dikkate almasını istiyor. Okulun, mezun olanlara, okulun onları sosyal ve sivil katılım için hazırlayıp hazırlamadığı ve çalışmalarını anlamlı bulup bulmadıklarına ilişkin anket sorularında akranlarından daha iyi olduğunu söyledi.
Gerçekten de, eğitimleri ve kariyerleri konusunda hiçbir şekilde kararsız olmayan ve üniversiteye mütevazı mali hedefleri hakkında oldukça net bir anlayışla giren öğrenciler var. Amherst, Massachusetts’teki Hampshire College’dakiler, lise mezunlarını, başladıktan altı yıl sonra yüzde 46 oranında geride bırakıyor.
Hampshire başkanı Edward Wingenbach, “Öğrencilerimizin çoğu aktivist, sanatçı, eğitimci veya girişimci olmak istedikleri için gelip gidiyor” dedi. “Bu kariyer yollarının hiçbiri erken gelir başarısına sahip değil.”
Dr. Wingenbach’a göre, Hampshire’ın gelen öğrencilerle yaptığı anketler, bir seçenekler listesinden gelecekteki en önemli yaşam değerlerini sıralamaları istendiğinde, “finansal olarak iyi durumda olmanın” yedinci sırada olduğunu gösteriyor. Buranın zengin amatörlerle dolu olduğunu öne sürmek isteyen varsa, bu yılki sınıfa girenlerin yüzde 36’sının düşük gelirli öğrenciler için Pell Bursu almaya uygun olduğunu kaydetti.
Bununla birlikte, öğrencilerinin uzun vadeli beklentilerine de güveniyor. 40 yaşına geldiklerinde Hampshire’ın sunduğu gibi liberal sanat derecelerini seçen kişilerin gelirlerinin bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik alanlarında uzmanlaşanlara yetiştiğini gördüğünü gösteren araştırmalara dikkat çekti.
Ayrıca, en sosyoekonomik hareketliliği sunan kolejlerin yakın zamanda yapılan bir Üçüncü Yol sınavında Hampshire’ın ortalamanın üzerindeki performansına da işaret etti. Okullar için fiyat-kazanç hesaplamaları oluşturan başka bir çalışmanın yanı sıra onun da yazarı olan Bay Itzkowitz, tarihsel olarak yedi Siyah kolejin hareketlilik sınavında ilk 100’e girdiğini kaydetti.
Lise mezunlarını kimin geride bıraktığı sorusu, üniversiteden alışveriş yapanların düşündüğü tek soru olmamalıdır. Ama konuyla ilgili son söz olmasa bile, mükemmel bir ilk söz.
Veriler bir sohbet başlatıcıdır ve gençlerin ve onlara yardım eden herhangi bir aile üyesinin sorması gereken kapsayıcı sorulara oldukça hızlı bir şekilde yol açmalıdır. Buradaki başarının tanımı nedir? Yüksek öğrenim için tıslama veya ödünç alma yeteneğiniz olabilir, ancak bir okulun verisinin anlattığı hikaye göz önüne alındığında, istekliliğiniz ne olmalıdır? Ve o kuruma, elden çıkarmadan önce tüm verileri bağlama fırsatı verdiniz mi?
Bay Itzkowitz, bazı okulların yapması gereken bazı açıklamalar olduğu konusunda kararlı.
“Yüksek oranda düşük gelirli öğrenciyi kaydettirme işinde olan bazı kurumlar var” dedi ve “sonuçta onları en başta üniversiteye gitmemiş olmalarından daha kötü durumda bırakıyor.”