88 yaşında, Susan McWhinney-Morse, bazı demograflar tarafından kısmen, sıkı çalışmaya baş aşağı, kollar yukarı yaklaşımı nedeniyle adlandırılan Sessiz Nesil’in bir üyesidir. Çalışkan profile uyuyor. Ama sessiz o değil.
Yirmi yıl önce Boston’da, komşuları birbirine bağlama çabası olan Köy Hareketi’nin önde gelenlerinden biri oldu. Memleketinde başlayan hareket şimdi 45 eyalette ve Washington DC’de varlığını sürdürüyor. Hedefi, yaşlı yetişkinlere evde bağımsız kalmak ve topluluklarla meşgul olmak için ihtiyaç duydukları pratik desteklere erişim sağlamak.
Şimdi, Köy Hareketi’nin demografisi değişiyor olabilir.
Bayan McWhinney-Morse, kendisi ve yaşıtlarından birkaçı Beacon Hill Köyü’nün temellerini atmaya başladığında 60’larının ortalarındaydı. Ama genç köylüler gün yüzüne çıkıyor. Jenn Prunty, My Glacier Village’ı Montana’nın Flathead Vadisi’nde dört yıl önce 49 yaşındayken kurdu. Kathy O’Kane, 2018’de Pennsylvania’daki Lancaster Downtowners köyünde gönüllü olarak çalışmaya başladı ve sonunda emekli olmayı hedefliyordu. ona. Ve 44 yaşındaki Conner Sandefur, iki yıl önce Pittsboro, NC’de bir köy olan Fearrington Cares’e katıldı.
Hareketin duyarlı, sağduyulu çekirdeği onları çekti. Bu kar amacı gütmeyen sivil toplum kuruluşlarının üyeleri, kar küreme veya Zoom’u çözme gibi yaşlanan insanların aşina olduğu ihtiyaçları belirlemek için bir araya geliyor ve bunları karşılamak için bir gönüllüler ve tesisatçılar ve elektrikçiler gibi uygun fiyatlı profesyonellerden oluşan bir ağ oluşturuyor. Dersleri ve egzersiz sınıflarını içerebilecek sosyal programlar, izolasyondan kurtulmaya yardımcı olur. Bazı köylerde onlarca, bazılarında ise yüzlerce üye var. Bazıları gönüllüler tarafından, bazıları ise ücretli personel tarafından yönetiliyor. Kentsel, banliyö ve kırsal alanlara hizmet ederler. Çoğu köy, fonlarının en az yarısı için üye aidatlarına güveniyor, ancak bazıları hükümet ve vakıflardan bağış ve hibe alıyor.
X kuşağının ya da 1965 ile 1980 arasında doğanların Köy Hareketi’ne dikkat etmesi kimseyi şaşırtmamalı, diyor Barbara Sullivan. Yürümekte olan 268 köyü organize eden ve gelişmekte olan 68 köy için bir bilgi merkezi olan Köyden Köye Ağı.
“X kuşağına baktığımda, Sessiz Nesil’e tanık olan ve bebek patlamalarının altın yıllarına ulaştığı ve daha fazla hizmete ihtiyaç duyduğu bir nesil görüyorum” dedi. “Tamam 55 yaşındayım diyorlar. 10 yıl sonra emekli olacağız. Nerede olmak istiyoruz?”
Kalispell, Mont.’dan 53 yaşındaki Bayan Prunty için, köyler, annesi 2017’de öldüğünde babasının düştüğü yerin tam tersi – California’daki evinde yalnız ama taşınmaya hazır değil. “Yalnız kalmaya alışmasını izlemek zordu,” dedi. “Kendini yerinden edilmiş ve gereksiz hissetti.”
Bayan Prunty, aynı zamanda hareketle ilgili bir dergi makalesi gördü. “Bu ülkede nasıl yaşlandığımızı düşünmemi sağladı” dedi. “Kabilemde kimler var diye düşünmeye başlamalısın. Hasta olursam bana kim yiyecek alacak?” Bir arkadaşı ve arkadaşı Gen Xer Cindy O’Boyle ile 2018’de Köyden Köye Ağı’na katıldı. Birlikte kurdukları ağ olan My Glacier Village, 2019’un sonlarında ayda 35 ABD doları ödeyen 10 üyeye hizmet vererek başladı.
“Evcil hayvan bakımı ve çamaşır yıkama konusunda yardımcı olduk ve insanları kemoterapi randevularına götürdük” dedi. Randevulara gitmek çoğu köyde önemli bir hizmettir, ancak özellikle üyelerin dağıldığı Montana kırsalında önemli olabilir. My Glacier Villages, Kalispell ve Whitefish dahil olmak üzere yaklaşık 20 mil uzakta olabilen kasabalarda üyelere sahiptir.
Covid vurduğunda, Bayan Prunty ve çoğu 50’li yaşlarında tam zamanlı işlerde çalışan 30 gönüllü arkadaş, çorba teslimatları ve arabalı doğum günü partileri organize etti. Amaç, babasının neslinde, 70’li ve 80’li yıllarda yerli halk arasında bir izolasyon ve gurur salgını olduğunu hissettiği şeyi inandırmaktı. “Kimse yardım istemek istemedi” dedi.
Şimdi köylerde kendi geleceğini ve X kuşağının geleceğini tasavvur ediyor.
“Bu hareketi miras alacağız” dedi. Şu anda 86 üyeye sahip My Glacier Village ile hareketi de genişletebilirler. Bayan Prunty, pandeminin kendi yaş grubunun yatırımını hızlandırdığından şüpheleniyor.
“Benim kuşağım işe gitmeye, kahve içmeye ve öğle yemeği yemeye alışmış bir kuşak,” dedi. Covid’in neden olduğu etkileşim eksikliği, bazıları için, birçok X Kuşağı için bir düzine yıldan daha kısa bir süre önce, emeklilikte izolasyonun nasıl hissedilebileceğinin bir habercisiydi. “Sanırım, ‘Bu hareket işe yaramalı. Ona ihtiyacımız olacak.’”
Pa., Lancaster Kasabasından 55 yaşındaki Bayan O’Kane, 2009 yılında Lancaster Downtowners ile gönüllü çalışmaya başladığından beri Köy Hareketi hakkındaki haberleri akranlarına yayıyor. 2018. Şimdi, 204 üyeli köyün başkan yardımcısı; o ve kocası yıllık aidat ödüyor (bekarlar için 175 dolar, haneler için 318 dolar) ve yolun sonunda faydaları toplamayı umuyorlar.
“İlk duyduğumda harika diye düşündüm. Neden herkes bunu bilmiyor?” dedi. Kayıtlı bir hemşire olarak geçmişi, temyiz ekledi. “Hemşire olarak pek çok kez, 70’li yaşlarındaki bir hastayı boş bir eve taburcu ederdim ve bir hafta sonra tekrar hastaneye dönerlerdi” diye hatırladı. “Belki evde biraz yardımları olsa daha kaliteli bir yaşamları olur diye düşündüm.” Köyün tam da bunu yaptığını fark etti: yaşlı insanların tanıdıkları hayatlarla ve gönül rahatlığıyla evde kalmalarına izin vermek.
Şubat ayı sonlarında bir parkta rosto rostosu, Downtowners’ın sosyal toplantılarının tipik bir örneğiydi. Ve yakın zamanda, Bayan O’Kane, gönüllülerin üyelere doktor randevularına eşlik ettiği bir “sağlık arkadaşları” programı başlattı, üyelere soru sormaya yardımcı olabilecek ve üyelerin doktorların talimatları konusunda net olmalarını sağlayacak resmi olmayan savunucuları sağlıyor. Fikir hemşirelik kariyerinden geldi: “Doktora gittiğinizde her şeyi duymuyorsunuz” dedi. “İlaçlarının ne olduğunu anlamadan gidebilirsin.”
Şehir sakinlerinin aidatları onlara havaalanına gitmek, bahçe işleri ve köpek gezdirme konusunda zaten yardım etmişti. Bayan O’Kane, kendisi ve ailesi ihtiyaç duyduğunda aynı hizmetlerden yararlanmayı umuyor. Tıpkı başka bir şey gibi, dedi ki: “Orada bir şey atıyorsun, bir şey geri alıyorsun. Her şey çok güzel.”
Sandefur ailesinin üç nesli her hafta birkaç kez akşam yemeği için toplanır. Kredi… The New York Times için Kate Medley
Ve emeklilikten önce bile potansiyel olarak yaşamı değiştiriyor. Dr. Sandefur’un köyü Fearrington Cares, bir mahalleye veya belediyelere yayılmak yerine 2.500 nüfuslu bir alt bölümde yer alıyor.
Dr. Sandefur, Nisan 2020’de eşi Brittany Marino Sandefur ve iki kızıyla birlikte alt bölüme taşındığında Pembroke’daki Kuzey Karolina Üniversitesi’nde biyoloji profesörüydü. Köyün tamamına hizmet veren köy alt bölümün çoğunlukla aidat ödemeyen 65 yaş üstü sakinleri (para toplama ve bağışlar masraflarını karşılıyor), ana cazibe değildi – sıkı bir pandemik emlak piyasasında kiralık bir evdi.
Dr. Sandefur, neredeyse taşındığı anda uzaktan eğitim vermeye başladı. Evde geçirdiği fazla zamanla, komşuları için ampulleri değiştirerek ve ağır bitkileri verandalardan kaldırarak Fearrington Cares’e gönüllü oldu. Sonra, diğer köylerde olduğu gibi, gönüllülerin kendi becerilerini sunmaya teşvik edildiğini keşfetti. Ortalamanın üzerinde bilgisayar hakimiyetiyle, kısa sürede oturum açma bilgilerini kurtarıyor ve Hulu hesapları oluşturuyordu. “İnsanların teknik konularda yardıma ihtiyacı var” dedi. “Kesinlikle gerekli hissediyorum. Oldukça meşgulüm.”
Bayan McWhinney-Morse, başından beri köylerin zihinleri aktif, bedenleri sağlıklı ve ruhları sağlam tutmaya kararlı olduklarını söyledi. Onun nesli ve sonraki nesiller artık huzurevlerini kaçınılmaz olarak görmüyor, “Biz onun kadar bilinçli veya korkmuş değiliz, ah, düşeceksin veya ilaçlarını unutacaksın” dedi.
Bu, köylerin herkesin ihtiyacına uygun olduğu anlamına gelmez. Birçoğu beyaz, orta sınıf komşular tarafından başlatıldı ve hala büyük ölçüde beyaz, orta sınıf topluluklarda bulunuyor (California, Oakland’da bir Asyalı-Amerikalı köy başarılı oldu; Latin üyelerine yönelik bir tanesi Winter Park’ta geliştiriliyor, Fla). Bayan Sullivan, çeşitlendirme çabalarının sürdüğünü söyledi. Biri, hareketi kiliseler gibi geniş etnik ve sosyoekonomik erişime sahip ortamlara getirmeyi içerir.
Köyler kurulduktan sonra her zaman gelişmez. Kapatıldıklarında, suçlu genellikle paradır. Bayan Sullivan, “Köyler finansal istikrarla zorlu bir mücadele vermeye devam ediyor” dedi. 2012’den bu yana 29 üye köy feshedildi. Bunlardan altısı pandemi başladığından beri kapandı. Bazıları gerekçe olarak parayı gösterdi; diğerleri, üyelik büyümesini durdurdu. Birkaçı, insanların aşı durumuyla ilgili anlaşmazlıklar nedeniyle kapandı. Gelişmeye başlayan bazı köyler pandemi sonrasını beklemeye karar verdi.
Suda kalmak için ortak bir planın olmaması hareketin köklerine kadar uzanıyor. Bayan Sullivan, “İlk yıllarda ‘hayalperestlerin’ çoğu ödevlerini yapmadı” dedi. Çoğu, bir iş planı veya ihtiyaç analizi olmadan başladı. Dizginleri ele alan daha genç bir nesil, daha iyi finansal temeller bulmaya daha yatkın olabilir.
“X Kuşağı, amaca yönelik bir grup gibi görünüyor,” diyen Sullivan, grubun diğer kuşaklardan daha yüksek oranda gönüllü olabileceğini de sözlerine ekledi. Hareketin ortaklıklar kurma ve bir köyü işletme maliyetini karşılayan seviyelerde topluluk kaynaklarından yararlanma yeteneği, kendisini ayakta tutma yeteneğini belirleyebilir.
Dr. Sandefur buna güveniyor. “Fearrington Cares hakkında konuşmak beni biraz duygusallaştırıyor” dedi. 2021 yılında Sandefur Modeling adında bir matematiksel modelleme şirketi kurdu; köyündeki emekli bir arkadaş, bir logo tasarlamasına yardımcı oldu ve bir diğeri ücretsiz bir iş analizi hazırladı. “Burada bir amaç duygusu bulabilirsiniz,” dedi. “Kendimizi çok şanslı hissediyoruz”
Yirmi yıl önce Boston’da, komşuları birbirine bağlama çabası olan Köy Hareketi’nin önde gelenlerinden biri oldu. Memleketinde başlayan hareket şimdi 45 eyalette ve Washington DC’de varlığını sürdürüyor. Hedefi, yaşlı yetişkinlere evde bağımsız kalmak ve topluluklarla meşgul olmak için ihtiyaç duydukları pratik desteklere erişim sağlamak.
Şimdi, Köy Hareketi’nin demografisi değişiyor olabilir.
Bayan McWhinney-Morse, kendisi ve yaşıtlarından birkaçı Beacon Hill Köyü’nün temellerini atmaya başladığında 60’larının ortalarındaydı. Ama genç köylüler gün yüzüne çıkıyor. Jenn Prunty, My Glacier Village’ı Montana’nın Flathead Vadisi’nde dört yıl önce 49 yaşındayken kurdu. Kathy O’Kane, 2018’de Pennsylvania’daki Lancaster Downtowners köyünde gönüllü olarak çalışmaya başladı ve sonunda emekli olmayı hedefliyordu. ona. Ve 44 yaşındaki Conner Sandefur, iki yıl önce Pittsboro, NC’de bir köy olan Fearrington Cares’e katıldı.
Hareketin duyarlı, sağduyulu çekirdeği onları çekti. Bu kar amacı gütmeyen sivil toplum kuruluşlarının üyeleri, kar küreme veya Zoom’u çözme gibi yaşlanan insanların aşina olduğu ihtiyaçları belirlemek için bir araya geliyor ve bunları karşılamak için bir gönüllüler ve tesisatçılar ve elektrikçiler gibi uygun fiyatlı profesyonellerden oluşan bir ağ oluşturuyor. Dersleri ve egzersiz sınıflarını içerebilecek sosyal programlar, izolasyondan kurtulmaya yardımcı olur. Bazı köylerde onlarca, bazılarında ise yüzlerce üye var. Bazıları gönüllüler tarafından, bazıları ise ücretli personel tarafından yönetiliyor. Kentsel, banliyö ve kırsal alanlara hizmet ederler. Çoğu köy, fonlarının en az yarısı için üye aidatlarına güveniyor, ancak bazıları hükümet ve vakıflardan bağış ve hibe alıyor.
X kuşağının ya da 1965 ile 1980 arasında doğanların Köy Hareketi’ne dikkat etmesi kimseyi şaşırtmamalı, diyor Barbara Sullivan. Yürümekte olan 268 köyü organize eden ve gelişmekte olan 68 köy için bir bilgi merkezi olan Köyden Köye Ağı.
“X kuşağına baktığımda, Sessiz Nesil’e tanık olan ve bebek patlamalarının altın yıllarına ulaştığı ve daha fazla hizmete ihtiyaç duyduğu bir nesil görüyorum” dedi. “Tamam 55 yaşındayım diyorlar. 10 yıl sonra emekli olacağız. Nerede olmak istiyoruz?”
Kalispell, Mont.’dan 53 yaşındaki Bayan Prunty için, köyler, annesi 2017’de öldüğünde babasının düştüğü yerin tam tersi – California’daki evinde yalnız ama taşınmaya hazır değil. “Yalnız kalmaya alışmasını izlemek zordu,” dedi. “Kendini yerinden edilmiş ve gereksiz hissetti.”
Bayan Prunty, aynı zamanda hareketle ilgili bir dergi makalesi gördü. “Bu ülkede nasıl yaşlandığımızı düşünmemi sağladı” dedi. “Kabilemde kimler var diye düşünmeye başlamalısın. Hasta olursam bana kim yiyecek alacak?” Bir arkadaşı ve arkadaşı Gen Xer Cindy O’Boyle ile 2018’de Köyden Köye Ağı’na katıldı. Birlikte kurdukları ağ olan My Glacier Village, 2019’un sonlarında ayda 35 ABD doları ödeyen 10 üyeye hizmet vererek başladı.
“Evcil hayvan bakımı ve çamaşır yıkama konusunda yardımcı olduk ve insanları kemoterapi randevularına götürdük” dedi. Randevulara gitmek çoğu köyde önemli bir hizmettir, ancak özellikle üyelerin dağıldığı Montana kırsalında önemli olabilir. My Glacier Villages, Kalispell ve Whitefish dahil olmak üzere yaklaşık 20 mil uzakta olabilen kasabalarda üyelere sahiptir.
Covid vurduğunda, Bayan Prunty ve çoğu 50’li yaşlarında tam zamanlı işlerde çalışan 30 gönüllü arkadaş, çorba teslimatları ve arabalı doğum günü partileri organize etti. Amaç, babasının neslinde, 70’li ve 80’li yıllarda yerli halk arasında bir izolasyon ve gurur salgını olduğunu hissettiği şeyi inandırmaktı. “Kimse yardım istemek istemedi” dedi.
Şimdi köylerde kendi geleceğini ve X kuşağının geleceğini tasavvur ediyor.
“Bu hareketi miras alacağız” dedi. Şu anda 86 üyeye sahip My Glacier Village ile hareketi de genişletebilirler. Bayan Prunty, pandeminin kendi yaş grubunun yatırımını hızlandırdığından şüpheleniyor.
“Benim kuşağım işe gitmeye, kahve içmeye ve öğle yemeği yemeye alışmış bir kuşak,” dedi. Covid’in neden olduğu etkileşim eksikliği, bazıları için, birçok X Kuşağı için bir düzine yıldan daha kısa bir süre önce, emeklilikte izolasyonun nasıl hissedilebileceğinin bir habercisiydi. “Sanırım, ‘Bu hareket işe yaramalı. Ona ihtiyacımız olacak.’”
Pa., Lancaster Kasabasından 55 yaşındaki Bayan O’Kane, 2009 yılında Lancaster Downtowners ile gönüllü çalışmaya başladığından beri Köy Hareketi hakkındaki haberleri akranlarına yayıyor. 2018. Şimdi, 204 üyeli köyün başkan yardımcısı; o ve kocası yıllık aidat ödüyor (bekarlar için 175 dolar, haneler için 318 dolar) ve yolun sonunda faydaları toplamayı umuyorlar.
“İlk duyduğumda harika diye düşündüm. Neden herkes bunu bilmiyor?” dedi. Kayıtlı bir hemşire olarak geçmişi, temyiz ekledi. “Hemşire olarak pek çok kez, 70’li yaşlarındaki bir hastayı boş bir eve taburcu ederdim ve bir hafta sonra tekrar hastaneye dönerlerdi” diye hatırladı. “Belki evde biraz yardımları olsa daha kaliteli bir yaşamları olur diye düşündüm.” Köyün tam da bunu yaptığını fark etti: yaşlı insanların tanıdıkları hayatlarla ve gönül rahatlığıyla evde kalmalarına izin vermek.
Şubat ayı sonlarında bir parkta rosto rostosu, Downtowners’ın sosyal toplantılarının tipik bir örneğiydi. Ve yakın zamanda, Bayan O’Kane, gönüllülerin üyelere doktor randevularına eşlik ettiği bir “sağlık arkadaşları” programı başlattı, üyelere soru sormaya yardımcı olabilecek ve üyelerin doktorların talimatları konusunda net olmalarını sağlayacak resmi olmayan savunucuları sağlıyor. Fikir hemşirelik kariyerinden geldi: “Doktora gittiğinizde her şeyi duymuyorsunuz” dedi. “İlaçlarının ne olduğunu anlamadan gidebilirsin.”
Şehir sakinlerinin aidatları onlara havaalanına gitmek, bahçe işleri ve köpek gezdirme konusunda zaten yardım etmişti. Bayan O’Kane, kendisi ve ailesi ihtiyaç duyduğunda aynı hizmetlerden yararlanmayı umuyor. Tıpkı başka bir şey gibi, dedi ki: “Orada bir şey atıyorsun, bir şey geri alıyorsun. Her şey çok güzel.”
Sandefur ailesinin üç nesli her hafta birkaç kez akşam yemeği için toplanır. Kredi… The New York Times için Kate Medley
Ve emeklilikten önce bile potansiyel olarak yaşamı değiştiriyor. Dr. Sandefur’un köyü Fearrington Cares, bir mahalleye veya belediyelere yayılmak yerine 2.500 nüfuslu bir alt bölümde yer alıyor.
Dr. Sandefur, Nisan 2020’de eşi Brittany Marino Sandefur ve iki kızıyla birlikte alt bölüme taşındığında Pembroke’daki Kuzey Karolina Üniversitesi’nde biyoloji profesörüydü. Köyün tamamına hizmet veren köy alt bölümün çoğunlukla aidat ödemeyen 65 yaş üstü sakinleri (para toplama ve bağışlar masraflarını karşılıyor), ana cazibe değildi – sıkı bir pandemik emlak piyasasında kiralık bir evdi.
Dr. Sandefur, neredeyse taşındığı anda uzaktan eğitim vermeye başladı. Evde geçirdiği fazla zamanla, komşuları için ampulleri değiştirerek ve ağır bitkileri verandalardan kaldırarak Fearrington Cares’e gönüllü oldu. Sonra, diğer köylerde olduğu gibi, gönüllülerin kendi becerilerini sunmaya teşvik edildiğini keşfetti. Ortalamanın üzerinde bilgisayar hakimiyetiyle, kısa sürede oturum açma bilgilerini kurtarıyor ve Hulu hesapları oluşturuyordu. “İnsanların teknik konularda yardıma ihtiyacı var” dedi. “Kesinlikle gerekli hissediyorum. Oldukça meşgulüm.”
Bayan McWhinney-Morse, başından beri köylerin zihinleri aktif, bedenleri sağlıklı ve ruhları sağlam tutmaya kararlı olduklarını söyledi. Onun nesli ve sonraki nesiller artık huzurevlerini kaçınılmaz olarak görmüyor, “Biz onun kadar bilinçli veya korkmuş değiliz, ah, düşeceksin veya ilaçlarını unutacaksın” dedi.
Bu, köylerin herkesin ihtiyacına uygun olduğu anlamına gelmez. Birçoğu beyaz, orta sınıf komşular tarafından başlatıldı ve hala büyük ölçüde beyaz, orta sınıf topluluklarda bulunuyor (California, Oakland’da bir Asyalı-Amerikalı köy başarılı oldu; Latin üyelerine yönelik bir tanesi Winter Park’ta geliştiriliyor, Fla). Bayan Sullivan, çeşitlendirme çabalarının sürdüğünü söyledi. Biri, hareketi kiliseler gibi geniş etnik ve sosyoekonomik erişime sahip ortamlara getirmeyi içerir.
Köyler kurulduktan sonra her zaman gelişmez. Kapatıldıklarında, suçlu genellikle paradır. Bayan Sullivan, “Köyler finansal istikrarla zorlu bir mücadele vermeye devam ediyor” dedi. 2012’den bu yana 29 üye köy feshedildi. Bunlardan altısı pandemi başladığından beri kapandı. Bazıları gerekçe olarak parayı gösterdi; diğerleri, üyelik büyümesini durdurdu. Birkaçı, insanların aşı durumuyla ilgili anlaşmazlıklar nedeniyle kapandı. Gelişmeye başlayan bazı köyler pandemi sonrasını beklemeye karar verdi.
Suda kalmak için ortak bir planın olmaması hareketin köklerine kadar uzanıyor. Bayan Sullivan, “İlk yıllarda ‘hayalperestlerin’ çoğu ödevlerini yapmadı” dedi. Çoğu, bir iş planı veya ihtiyaç analizi olmadan başladı. Dizginleri ele alan daha genç bir nesil, daha iyi finansal temeller bulmaya daha yatkın olabilir.
“X Kuşağı, amaca yönelik bir grup gibi görünüyor,” diyen Sullivan, grubun diğer kuşaklardan daha yüksek oranda gönüllü olabileceğini de sözlerine ekledi. Hareketin ortaklıklar kurma ve bir köyü işletme maliyetini karşılayan seviyelerde topluluk kaynaklarından yararlanma yeteneği, kendisini ayakta tutma yeteneğini belirleyebilir.
Dr. Sandefur buna güveniyor. “Fearrington Cares hakkında konuşmak beni biraz duygusallaştırıyor” dedi. 2021 yılında Sandefur Modeling adında bir matematiksel modelleme şirketi kurdu; köyündeki emekli bir arkadaş, bir logo tasarlamasına yardımcı oldu ve bir diğeri ücretsiz bir iş analizi hazırladı. “Burada bir amaç duygusu bulabilirsiniz,” dedi. “Kendimizi çok şanslı hissediyoruz”