1 s’den hemen sonra. m. Geçen hafta Salı günü, telefonum annemden gelen bir metin mesajıyla titredi: “Şey, hafta içi soğuk algınlığı, ağrı, öksürük vb. ile geldi. Evde koronavirüs testi yaptırmıştı. Olumluydu.
Geçen yıl The New York Times için Covid-19 aşıları ve tedavileri hakkında yazılar yazarak geçirdikten sonra, annem gibi insanların kullanabileceği seçenekler hakkında çok şey biliyordum. Yine de, kavramadığım çok şey olduğunu bana gösterecek olan yedi saatlik bir yolculuğa çıkmak üzereydim.
Annem Mary Ann Neilsen, virüsten ciddi şekilde hastalanma ihtimalini keskin bir şekilde azaltan bir güçlendirici aşı da dahil olmak üzere tamamen aşılandı. Ama beni endişelendiren birkaç risk faktörü var. 73 yaşında. Meme kanserini iki kez yendi.
Yaşı ve kanser geçmişi, onu Covid’in en kötü sonuçlarını savuşturduğu gösterilen en son tedavileri almaya uygun hale getirdi. Raporlarımdan bildiğim kadarıyla sorun, monoklonal antikor infüzyonları ve antiviral haplar da dahil olmak üzere bu tedavilerin elde edilmesinin zor olmasıydı.
Koronavirüsün Omicron varyantı rekor sayıda Amerikalıya bulaştığından ilaçlara olan talep artıyor. Ama malzeme az. En yaygın olarak kullanılan iki antikor markası, Omicron’a karşı çalışmıyor gibi görünüyor ve antiviral haplar o kadar yeni ve o kadar hızlı geliştirildi ki, çoğu hastane ve eczanelere ulaşmadı.
İki tedaviden birinin izini sürmeye başladım: GlaxoSmithKline’ın antikor infüzyonu veya Pfizer’in Paxlovid olarak bilinen antiviral hapları. Her ikisinin de semptomların başlamasından sonraki birkaç gün içinde yüksek riskli hastalara verildiğinde güvenli ve şiddetli Covid’e karşı oldukça koruyucu olduğu bulundu. Her ikisi de Omicron’a karşı güçlüdür.
İlk adımlarımdan biri, stokta ilaçlardan birinin bulunabileceği Santa Barbara, Kaliforniya’daki annemin evinin yakınındaki eczane ve kliniklerin listelerini internette aramak oldu. (Washington Eyaletinde yaşıyorum, bu yüzden arayışım, bugünlerde olduğu gibi, uzaktan yürütüldü.)
Tennessee ve Florida gibi bazı eyaletlerde, stokta monoklonal antikorlar bulunan bir tesis bulmak için yararlı çevrimiçi araçlar bulunur. Ama California için bir tane bulamadım. Annemin 25 mil yakınında tek bir kaydı olan federal bir veri tabanına baktım.
O sağlık sistemini aradığımda bittiği söylendi.
Ben de Paxlovid’i avladım. Raporlarımdan, eczane zincirleri, hastane sistemleri ve hap siparişi veren diğer sağlayıcılardan oluşan federal bir veri tabanını biliyordum. Bir Times meslektaşı, herkesin yapabileceği gibi verileri indirdi ve daha kolay aranabilir bir biçimde bana gönderdi.
Listede, annemin yakınında çoğunlukla eczaneler olmak üzere yalnızca birkaç olasılık ortaya çıktı. En yakın olanı, bir CVS’yi aradım, ancak bir çalışan, mağazanın ilk sevkıyatının hızla tükendiğini ve daha fazlasının ne zaman geleceğini bilmediğini söyledi.
Birkaç aramadan sonra, annemin dairesinden arabayla bir saatten fazla uzaklıkta, stokta Paxlovid bulunan bir Rite Aid buldum. Eczane, arzın hızlı gittiği konusunda beni uyardı.
Yine de bu iyi bir haberdi. En zorlu engeli yeni aştığımı düşündüm ve annemin testi pozitif çıkalı sadece iki saat geçti. Şimdi ona bir reçete almam gerekiyordu.
Neilsen, Kaliforniya, Santa Barbara’daki evinde. Kredi. . . The New York Times için Alex Welsh
Tedavilerden biri için reçete isteyebilmesi için annemden doktorunun ofisini aramasını ve doktoruyla bir telefon görüşmesi talep etmesini zaten istemiştim. Bana, resepsiyon görevlisinin kendisine Glaxo veya Pfizer tedavilerini “yapmadıklarını” söylediğini bildirdi.
Bu bana mantıklı gelmedi: Gıda ve İlaç İdaresi ilaçlara izin verdi. Doktorlar neden reçete yazmıyor? Sinirli, bir açıklama almak için doktorunun ofisini aradım. (Kendimi o gün yaptığım telefon görüşmesinde veya diğerlerinde bir Times muhabiri olarak tanımlamadım, çünkü kısmen ayrıcalıklı muamele istiyormuş izlenimi yaratmak istemedim.)
Telefona cevap veren çalışan bana, oradaki doktorların henüz Paxlovid hakkında kendi tıbbi incelemelerini yapmadıklarını ve politika gereği henüz reçete yazamayacaklarını söyledi. Üstelik çalışan bana, annemin bir doktorla konuşmak için randevuya ihtiyacı olacağını ve bir hafta sonrasına kadar boş yer olmadığını söyledi.
Derhal reçete yazacak başka bir doktor aramaya başladım.
CVS ve Teladoc dahil olmak üzere çeşitli teletıp sağlayıcılarıyla ziyaretler planlamayı denedim, ancak alım formlarında benzer şekilde ifade edilmiş bir bildirim görmeye devam ettim: Merck’ten benzer bir antiviral hap olan Paxlovid veya molnupiravir için reçete yazmıyorlardı.
(Daha sonra, her iki şirkete de bu politikaları sordum. Bir CVS sözcüsü, sağlayıcıların bazı mağazalarda şahsen gördükleri hastalara antiviral hapları reçetelediklerini, ancak teletıp yoluyla vermediklerini söyledi. Bir Teladoc sözcüsü, şirketin bu noktada “en uygun olduğuna inandığını söyledi. ” Antiviral hapların şahsen reçete edilmesi için. )
Anneme reçete yazıp yazmayacaklarını görmek için annemin yakınındaki acil bakım kliniklerini ve sağlık sistemlerini aramaya başladım. Bir noktada, onu yakındaki bir sağlık sisteminden bir doktorla görüntülü görüşmeye bile aldık.
Koronavirüs Pandemisi: Bilinmesi Gereken Temel Şeyler
<saat/>
Kart 1 / 4
Omicron dalgalanması. Vaka sayıları ve hastaneye yatışlar rekor seviyelere ulaştıkça, ABD’nin bazı bölgelerinde enfeksiyon oranlarının düştüğüne dair raporlar iyi haberlerin ipuçlarını verdi. Ancak yetkililer, Omicron’un henüz ulusal düzeyde zirveye ulaşmadığı ve varyantın pandemiyi sona erdirmek için yeterli doğal bağışıklığa yol açacağının garantisi olmadığı konusunda uyardı.
Ücretsiz hızlı testler. Biden yönetiminin her ABD hanesinin evde dört adede kadar ücretsiz koronavirüs testi sipariş etmesine izin veren yeni web sitesi, resmi lansmanından bir gün önce 18 Ocak’ta yayınlandı. Web sitesi, testlerin yedi ila 12 gün içinde gönderileceğini söylüyor.
Dünya çapında. Kariyerini tehdit eden siyasi skandallarla kuşatılan İngiltere Başbakanı Boris Johnson, İngiltere’deki Covid kısıtlamalarını hafifletmek için olası planların sinyallerini verdi. Vatikan’da, Papa Francis’in iki üst düzey yardımcısı koronavirüs için pozitif test etti.
Güvende kalmak. Covid’i yaymaktan mı endişeleniyorsun? Ne zaman test edileceği, hangi maskenin seçileceği ve evde virüs testlerinin nasıl kullanılacağıyla ilgili bazı temel yönergeleri izleyerek kendinizi ve başkalarını güvende tutun. Koronavirüs için pozitif test ederseniz yapmanız gerekenler.
Çılgınca, bize defalarca aynı şey söylendi: Doktorları sanal randevular sırasında Paxlovid için reçete yazamadı. Annemin şahsen değerlendirilmesi gerekecekti – görünüşe göre uzak bir doktor randevusunun amacını boşa çıkardı.
Her halükarda, bu başlangıç değildi çünkü annem yalnız yaşıyor ve araba kullanmıyor ve klinikler yürüme mesafesinde değildi. Taksiye ya da otobüse binmeyi ve başkalarını virüse maruz bırakma riskini düşünmezdi. Bu konuda annem yalnız değil. On milyonlarca Amerikalı toplu taşımaya güveniyor. Ve arabası olanlar, şahsen reçete ararken virüsü yayma riskiyle karşı karşıya.
O öğleden sonra aradığım diğer tıbbi tesisler bana tamamen yanlış olan bilgiler verdi. Bir kişi bana California’da hiçbir monoklonal antikor tedavisinin bulunmadığını söyledi. Bir diğeri, Paxlovid’in sadece hastanede yatan hastalar için olduğu konusunda ısrar etti.
Sonunda, bir reçete yazan bulma çabamın gereksiz olduğu ortaya çıktı. Akşamın erken saatlerinde annem, birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcısından bir doktordan beklenmedik bir telefon aldı. Doktora semptomlarını ve stokta Paxlovid ile bulduğum Rite Aid’i anlattı.
Doktor, Paxlovid’i bulabilmemize şaşırdığını söyledi. Rite Aid’e reçeteyle telefon etti.
Eczane bir saat içinde kapanmadan önce hapları almamız gerekiyordu.
Uber kurtarmaya geldi. Rite Aid’den bir karşılama talebinde bulundum ve varış yerini yaklaşık 60 mil uzaktaki annemin evi olarak listeledim.
Bir sürücü yolculuğu kabul ettiğinde, onu aradım ve olağandışı isteğimi açıkladım: Eczanenin penceresinden reçeteyi alması ve sonra onu anneminkine sürmesi gerekiyordu. Ona yüzde 100 bahşiş vereceğimi söyledim.
Benden bu yazıda ismini kullanmamamı isteyen şoför oyun çıktı. Kıymetli kargoyu saat 8’den hemen sonra teslim etti. m. Annem ilk üç hapı – beş günlük, 30 haplık bir rejimin başlangıcı – sürücünün gelmesinden birkaç dakika sonra yuttu.
Aile grubu sohbetinde “İlaçları alıyor ve onlara sahip olduğum için çok müteşekkirim” diye mesaj attı.
Bazı önlemlerle, aramam başarılı oldu. Annem, semptomları başladıktan sadece iki buçuk gün sonra ve pozitif testten sonraki sekiz saat içinde hapları almaya başladı.
Birkaç gün içinde kendini daha iyi hissetmeye başladı. Geçen hafta sonu rejimi bitirdi.
Ancak, işi Paxlovid’in nasıl teslim edildiğini anlamak olan bir gazeteci için sürecin bu kadar zor olması pek iç açıcı değil. Pek çok hastanın veya ailesinin benim gibi defalarca “hayır” denildiğinde pes edeceğinden endişeleniyorum.
Ayrıca “ücretsiz” bir tedavinin bile önemli maliyetlerle gelebileceğini hatırlattım.
Federal hükümet 20 milyon Amerikalıya yetecek kadar Paxlovid’i, ücretsiz dağıtılmak üzere kişi başı yaklaşık 530$’a satın aldı. Ama 256 dolar harcadım. 54 annem için hapları alıyorum. Anneme yüz yüze bir ziyarete ihtiyacı olduğunu söyleyen sağlayıcı ile teletıp ziyareti için 39 dolar ödedim. Gerisi Uber ücreti ve bahşişti. Birçok hasta ve ailesi bunu karşılayamaz.
Başkan Biden kısa süre önce Pfizer haplarını “oyun değiştirici” olarak nitelendirdi. ” Tecrübelerim, bunun o kadar basit olmayacağını gösteriyor.
Geçen yıl The New York Times için Covid-19 aşıları ve tedavileri hakkında yazılar yazarak geçirdikten sonra, annem gibi insanların kullanabileceği seçenekler hakkında çok şey biliyordum. Yine de, kavramadığım çok şey olduğunu bana gösterecek olan yedi saatlik bir yolculuğa çıkmak üzereydim.
Annem Mary Ann Neilsen, virüsten ciddi şekilde hastalanma ihtimalini keskin bir şekilde azaltan bir güçlendirici aşı da dahil olmak üzere tamamen aşılandı. Ama beni endişelendiren birkaç risk faktörü var. 73 yaşında. Meme kanserini iki kez yendi.
Yaşı ve kanser geçmişi, onu Covid’in en kötü sonuçlarını savuşturduğu gösterilen en son tedavileri almaya uygun hale getirdi. Raporlarımdan bildiğim kadarıyla sorun, monoklonal antikor infüzyonları ve antiviral haplar da dahil olmak üzere bu tedavilerin elde edilmesinin zor olmasıydı.
Koronavirüsün Omicron varyantı rekor sayıda Amerikalıya bulaştığından ilaçlara olan talep artıyor. Ama malzeme az. En yaygın olarak kullanılan iki antikor markası, Omicron’a karşı çalışmıyor gibi görünüyor ve antiviral haplar o kadar yeni ve o kadar hızlı geliştirildi ki, çoğu hastane ve eczanelere ulaşmadı.
İki tedaviden birinin izini sürmeye başladım: GlaxoSmithKline’ın antikor infüzyonu veya Pfizer’in Paxlovid olarak bilinen antiviral hapları. Her ikisinin de semptomların başlamasından sonraki birkaç gün içinde yüksek riskli hastalara verildiğinde güvenli ve şiddetli Covid’e karşı oldukça koruyucu olduğu bulundu. Her ikisi de Omicron’a karşı güçlüdür.
İlk adımlarımdan biri, stokta ilaçlardan birinin bulunabileceği Santa Barbara, Kaliforniya’daki annemin evinin yakınındaki eczane ve kliniklerin listelerini internette aramak oldu. (Washington Eyaletinde yaşıyorum, bu yüzden arayışım, bugünlerde olduğu gibi, uzaktan yürütüldü.)
Tennessee ve Florida gibi bazı eyaletlerde, stokta monoklonal antikorlar bulunan bir tesis bulmak için yararlı çevrimiçi araçlar bulunur. Ama California için bir tane bulamadım. Annemin 25 mil yakınında tek bir kaydı olan federal bir veri tabanına baktım.
O sağlık sistemini aradığımda bittiği söylendi.
Ben de Paxlovid’i avladım. Raporlarımdan, eczane zincirleri, hastane sistemleri ve hap siparişi veren diğer sağlayıcılardan oluşan federal bir veri tabanını biliyordum. Bir Times meslektaşı, herkesin yapabileceği gibi verileri indirdi ve daha kolay aranabilir bir biçimde bana gönderdi.
Listede, annemin yakınında çoğunlukla eczaneler olmak üzere yalnızca birkaç olasılık ortaya çıktı. En yakın olanı, bir CVS’yi aradım, ancak bir çalışan, mağazanın ilk sevkıyatının hızla tükendiğini ve daha fazlasının ne zaman geleceğini bilmediğini söyledi.
Birkaç aramadan sonra, annemin dairesinden arabayla bir saatten fazla uzaklıkta, stokta Paxlovid bulunan bir Rite Aid buldum. Eczane, arzın hızlı gittiği konusunda beni uyardı.
Yine de bu iyi bir haberdi. En zorlu engeli yeni aştığımı düşündüm ve annemin testi pozitif çıkalı sadece iki saat geçti. Şimdi ona bir reçete almam gerekiyordu.
Neilsen, Kaliforniya, Santa Barbara’daki evinde. Kredi. . . The New York Times için Alex Welsh
Tedavilerden biri için reçete isteyebilmesi için annemden doktorunun ofisini aramasını ve doktoruyla bir telefon görüşmesi talep etmesini zaten istemiştim. Bana, resepsiyon görevlisinin kendisine Glaxo veya Pfizer tedavilerini “yapmadıklarını” söylediğini bildirdi.
Bu bana mantıklı gelmedi: Gıda ve İlaç İdaresi ilaçlara izin verdi. Doktorlar neden reçete yazmıyor? Sinirli, bir açıklama almak için doktorunun ofisini aradım. (Kendimi o gün yaptığım telefon görüşmesinde veya diğerlerinde bir Times muhabiri olarak tanımlamadım, çünkü kısmen ayrıcalıklı muamele istiyormuş izlenimi yaratmak istemedim.)
Telefona cevap veren çalışan bana, oradaki doktorların henüz Paxlovid hakkında kendi tıbbi incelemelerini yapmadıklarını ve politika gereği henüz reçete yazamayacaklarını söyledi. Üstelik çalışan bana, annemin bir doktorla konuşmak için randevuya ihtiyacı olacağını ve bir hafta sonrasına kadar boş yer olmadığını söyledi.
Derhal reçete yazacak başka bir doktor aramaya başladım.
CVS ve Teladoc dahil olmak üzere çeşitli teletıp sağlayıcılarıyla ziyaretler planlamayı denedim, ancak alım formlarında benzer şekilde ifade edilmiş bir bildirim görmeye devam ettim: Merck’ten benzer bir antiviral hap olan Paxlovid veya molnupiravir için reçete yazmıyorlardı.
(Daha sonra, her iki şirkete de bu politikaları sordum. Bir CVS sözcüsü, sağlayıcıların bazı mağazalarda şahsen gördükleri hastalara antiviral hapları reçetelediklerini, ancak teletıp yoluyla vermediklerini söyledi. Bir Teladoc sözcüsü, şirketin bu noktada “en uygun olduğuna inandığını söyledi. ” Antiviral hapların şahsen reçete edilmesi için. )
Anneme reçete yazıp yazmayacaklarını görmek için annemin yakınındaki acil bakım kliniklerini ve sağlık sistemlerini aramaya başladım. Bir noktada, onu yakındaki bir sağlık sisteminden bir doktorla görüntülü görüşmeye bile aldık.
Koronavirüs Pandemisi: Bilinmesi Gereken Temel Şeyler
<saat/>
Kart 1 / 4
Omicron dalgalanması. Vaka sayıları ve hastaneye yatışlar rekor seviyelere ulaştıkça, ABD’nin bazı bölgelerinde enfeksiyon oranlarının düştüğüne dair raporlar iyi haberlerin ipuçlarını verdi. Ancak yetkililer, Omicron’un henüz ulusal düzeyde zirveye ulaşmadığı ve varyantın pandemiyi sona erdirmek için yeterli doğal bağışıklığa yol açacağının garantisi olmadığı konusunda uyardı.
Ücretsiz hızlı testler. Biden yönetiminin her ABD hanesinin evde dört adede kadar ücretsiz koronavirüs testi sipariş etmesine izin veren yeni web sitesi, resmi lansmanından bir gün önce 18 Ocak’ta yayınlandı. Web sitesi, testlerin yedi ila 12 gün içinde gönderileceğini söylüyor.
Dünya çapında. Kariyerini tehdit eden siyasi skandallarla kuşatılan İngiltere Başbakanı Boris Johnson, İngiltere’deki Covid kısıtlamalarını hafifletmek için olası planların sinyallerini verdi. Vatikan’da, Papa Francis’in iki üst düzey yardımcısı koronavirüs için pozitif test etti.
Güvende kalmak. Covid’i yaymaktan mı endişeleniyorsun? Ne zaman test edileceği, hangi maskenin seçileceği ve evde virüs testlerinin nasıl kullanılacağıyla ilgili bazı temel yönergeleri izleyerek kendinizi ve başkalarını güvende tutun. Koronavirüs için pozitif test ederseniz yapmanız gerekenler.
Çılgınca, bize defalarca aynı şey söylendi: Doktorları sanal randevular sırasında Paxlovid için reçete yazamadı. Annemin şahsen değerlendirilmesi gerekecekti – görünüşe göre uzak bir doktor randevusunun amacını boşa çıkardı.
Her halükarda, bu başlangıç değildi çünkü annem yalnız yaşıyor ve araba kullanmıyor ve klinikler yürüme mesafesinde değildi. Taksiye ya da otobüse binmeyi ve başkalarını virüse maruz bırakma riskini düşünmezdi. Bu konuda annem yalnız değil. On milyonlarca Amerikalı toplu taşımaya güveniyor. Ve arabası olanlar, şahsen reçete ararken virüsü yayma riskiyle karşı karşıya.
O öğleden sonra aradığım diğer tıbbi tesisler bana tamamen yanlış olan bilgiler verdi. Bir kişi bana California’da hiçbir monoklonal antikor tedavisinin bulunmadığını söyledi. Bir diğeri, Paxlovid’in sadece hastanede yatan hastalar için olduğu konusunda ısrar etti.
Sonunda, bir reçete yazan bulma çabamın gereksiz olduğu ortaya çıktı. Akşamın erken saatlerinde annem, birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcısından bir doktordan beklenmedik bir telefon aldı. Doktora semptomlarını ve stokta Paxlovid ile bulduğum Rite Aid’i anlattı.
Doktor, Paxlovid’i bulabilmemize şaşırdığını söyledi. Rite Aid’e reçeteyle telefon etti.
Eczane bir saat içinde kapanmadan önce hapları almamız gerekiyordu.
Uber kurtarmaya geldi. Rite Aid’den bir karşılama talebinde bulundum ve varış yerini yaklaşık 60 mil uzaktaki annemin evi olarak listeledim.
Bir sürücü yolculuğu kabul ettiğinde, onu aradım ve olağandışı isteğimi açıkladım: Eczanenin penceresinden reçeteyi alması ve sonra onu anneminkine sürmesi gerekiyordu. Ona yüzde 100 bahşiş vereceğimi söyledim.
Benden bu yazıda ismini kullanmamamı isteyen şoför oyun çıktı. Kıymetli kargoyu saat 8’den hemen sonra teslim etti. m. Annem ilk üç hapı – beş günlük, 30 haplık bir rejimin başlangıcı – sürücünün gelmesinden birkaç dakika sonra yuttu.
Aile grubu sohbetinde “İlaçları alıyor ve onlara sahip olduğum için çok müteşekkirim” diye mesaj attı.
Bazı önlemlerle, aramam başarılı oldu. Annem, semptomları başladıktan sadece iki buçuk gün sonra ve pozitif testten sonraki sekiz saat içinde hapları almaya başladı.
Birkaç gün içinde kendini daha iyi hissetmeye başladı. Geçen hafta sonu rejimi bitirdi.
Ancak, işi Paxlovid’in nasıl teslim edildiğini anlamak olan bir gazeteci için sürecin bu kadar zor olması pek iç açıcı değil. Pek çok hastanın veya ailesinin benim gibi defalarca “hayır” denildiğinde pes edeceğinden endişeleniyorum.
Ayrıca “ücretsiz” bir tedavinin bile önemli maliyetlerle gelebileceğini hatırlattım.
Federal hükümet 20 milyon Amerikalıya yetecek kadar Paxlovid’i, ücretsiz dağıtılmak üzere kişi başı yaklaşık 530$’a satın aldı. Ama 256 dolar harcadım. 54 annem için hapları alıyorum. Anneme yüz yüze bir ziyarete ihtiyacı olduğunu söyleyen sağlayıcı ile teletıp ziyareti için 39 dolar ödedim. Gerisi Uber ücreti ve bahşişti. Birçok hasta ve ailesi bunu karşılayamaz.
Başkan Biden kısa süre önce Pfizer haplarını “oyun değiştirici” olarak nitelendirdi. ” Tecrübelerim, bunun o kadar basit olmayacağını gösteriyor.