Ekonomik bir felaketi önleyen devlet nakit akışı, milyonlarca haneyi pandemi öncesine göre daha büyük banka bakiyeleriyle bıraktı – bu tasarruflar, tüketici harcamaları seline yol açtı, borçların ödenmesine yardımcı oldu ve zaman zaman bankaların aciliyetini azalttı. iş avları.
Ancak birçok düşük gelirli Amerikalı, tasarruflarının azaldığını ve hatta tükendiğini görüyor. Ve onlar için ekonomik toparlanma daha az canlı görünüyor.
Son 18 aydır uzmanlar, ekonomistlerin “fazla tasarruf” dediği, genellikle insanların Covid-19 krizi sırasındaki nakit rezervlerinin normalde biriktireceklerini aştığı miktar olarak tanımlanan multitrilyon dolarlık artışı yakından izliyorlar. .
Bir ekonomik araştırma firması olan Moody’s Analytics’e göre, birçok çalışan ve orta sınıf hane halkı arasındaki bu fazla tasarruf, gelecek yılın başlarında tükenebilir – yalnızca finansal yastıklarını azaltmakla kalmaz, aynı zamanda potansiyel olarak ekonomiyi de etkiler. harcamalar aktivitenin çok büyük bir payıdır.
Nisan 2020’de, pandeminin başlamasından sonra, ülkenin kişisel tasarruf oranı – her ay tasarruflara ayrılan toplam harcanabilir gelir yüzdesi – Şubat 2020 seviyesinden dört kat artarak yüzde 34’e yükseldi. Tasarruflardaki bu artışın bir kısmı, çoğu Amerikalıya gönderilen 1.200$’a varan hükümet çeklerinden kaynaklandı; bazıları, karantinalar sırasında sıkı bir şekilde orta sınıf veya varlıklı hanelerin harcamalarının azalmasından kaynaklandı.
Oran, geçen baharda başka bir doğrudan federal ödeme turundan sonra tekrar yüzde 26’ya ulaştı.
Ancak kişisel tasarruf oranı, bu tasarrufların nasıl dağıtıldığını hesaba katmaz. Örneğin varlıklı haneler en çok tasarruf etti.
Bir kişisel finans şirketi olan Bankrate’in kıdemli ekonomi analisti Mark Hamrick, “Bu geniş çaplı ekonomik rakamları görme eğilimindeyiz ve bunların nüfusun en geniş kesimi için geçerli olduğunu varsayıyoruz” dedi. “Amerikan kamuoyunda finansal olarak kırılgan olan önemli bir kesim var. ”
1,6 milyon ailenin banka hesaplarını değerlendiren JPMorgan Chase Enstitüsü tarafından yapılan yeni araştırma, düşük gelirli ailelerin her teşvik döneminde “en yüksek yüzde kazancı” yaşadığını, ancak aynı zamanda bakiyelerini daha hızlı tükettiğini buldu. Bu kısmen, bu hanelerin krize en ince finansal tamponlarla girmesinden kaynaklanıyor.
Yüksek gelirli aileler (68.896 dolardan fazla kazananlar olarak tanımlanır) arasındaki medyan denge, iki yıl öncesine göre Eylül ayında kabaca yüzde 40 daha yüksekti. Tipik düşük gelirli aile (30.296 dolardan az kazananlar) göreli olarak çok daha büyük bir artış yaşadı – yüzde 70 – ama bu sadece yaklaşık 1.000 dolarlık toplam nakit bakiyesini temsil ediyordu.
30,296 ila 44.955 dolar kazanan haneler de 2019’a kıyasla önemli kazançlar elde etti, ancak genellikle eldeki nakit 1.300 dolardan azdı. Raporda gümüş bir astar olarak, çocuklu ailelerin nakit bakiyelerine, Temmuz ayında başlayan ve 6 yaşından küçük çocuk başına 300 dolara ve 250 dolara kadar sağlanan üç aylık çocuk vergi kredisi ödemelerinin yardımcı olduğu görülüyor. çocuk 6 ila 17.
“Kendime şu soruyu sormaya çalışıyorum: Bu çok mu yoksa biraz mı?” JPMorgan Chase Enstitüsü eş başkanı Fiona Greig dedi. Greig, verileri gözden geçirirken, “ailelerin bazı durumlarda teşvik çeklerini aldıklarında dengelerinin iki katına çıktığını” görünce umut ile “bunun gerçekten olduğu bazı aileler olduğunu bilerek hayal kırıklığı” arasında kaldığını söyledi. sahip oldukları her şey. ”
Ekim ayına kadar, yüzde 30’un üzerine çıkan ABD kişisel tasarruf oranı, Aralık 2019’daki yüzde 7,3 seviyesine geri döndü.
Teknik olarak, çoğu hane, bir durgunluktan sonra bir anormallik olan çeşitli önlemlerle şimdi kriz öncesine göre finansal olarak daha iyi durumda. Yine de, pandemi yardımının azalan etkisi hızla hissediliyor. Temmuz ayında, Bankrate anketine göre, her üç Amerikalıdan biri, acil bir durumda, pandemi öncesine göre daha az paraya sahip olduğunu bildirdi. Altı kişiden sadece biri daha fazlasına sahip olduğunu bildirdi.
Nisan ayında New York Federal Rezerv Bankası blogunda yayınlanan bir yorumda, dört ekonomist “tarihsel standartlara göre büyük olmasına rağmen, ABD hane halklarının pandemi sırasında biriktirdiği tasarruflar, karşılaştırıldığında ‘aşırı’ görünmediğini savundu. birçok Amerikan ailesinin olağanüstü ihtiyacı. ”
Milyonlarca Amerikalı, virüsün yeni varyantları ortaya çıktıkça, çok az korumayla finansal oynaklıkla tekrar sarsılabilir. Bazıları için bu gerçek çoktan başladı.
Mali durumu kısa süre önce boşanan 57 yaşındaki eski emlakçı Maria Patton, “Salgın başlamadan önce bile zordu” dedi. “Ve pandemi vurduğunda, neredeyse imkansız hale geldi. ”
Genç bir oğlu olan Bayan Patton, virüs arttığında ve işten çıkarıldığında Los Angeles’taki Nordstrom’da yeni işe alınmıştı. Mart 2020’de hemen işsizlik sigortasına başvurmasına rağmen, iki aydan fazla bir süre yardım alamadı. Dadı olarak iş bulmaya çalıştı – ki bu en son işiydi – ama sonunda yaşam maliyetinin daha uygun olduğunu düşündüğü Tennessee’ye taşındı.
Geçen yılın ortasında taşınırken, Pandemi İşsizlik Yardımı almaya hak kazandığı tüm haftalar için geri ödeme aldı – serbest çalışanlara ve normalde devlet yardımı almaya hak kazanmayan diğer kişilere yardım etmek için acil bir federal program – bu da bir topluluğa tekabül ediyor toplam 15.000 $. Bayan Patton, bu nakit paranın büyük kısmının borcunu ödemeye, ayrıca sağlık sigortasına gücü yetmediği için “cebimden sağlık sigortası ödemeye” ve Nashville’deki ev sahipleri ödemediği için bir otelde yaşamaya gittiğini söylüyor. Kredi durumunu beğenmedim.
Bayan Patton, Ocak ayında biriktirdiği paranın daha fazlasını, internette bulduğu saatte 25 dolarlık bir bakıcılık işi için ikisini Denver’a taşımak için kullandı ve bu, Covid-19’a yakalanıp bırakmak zorunda kalana kadar iyi gitti. Şimdi o ve oğlu, bakkal teslimat hizmeti olan Amazon Fresh için çalışıyor ve saatte 15 dolar kazanıyor. Tasarrufları Eylül ayında kurudu.
“Şimdi, olduğum yere geri döndüm,” dedi. “Kendimi kaybeden gibi hissediyorum. Kendimi başarısız hissediyorum. Yardım almaya hak kazanmak için çok fazla, ancak istikrarlı bir konut için çok az para kazanarak, kendisinin ve oğlunun tatilden kısa bir süre sonra arabasından ayrı yaşamaktan korkuyor.
Hane halkının nakitinin çekilmesi, bu tasarrufların işçi gücünü ve ücretlerini ne ölçüde artırdığı ve bunların işgücü kıtlığına, enflasyona ve hatta tedarik zinciri tıkanıklıklarına ne kadar katkıda bulunduğuna dair rakip teorileri test edecek.
İş dünyası liderleri ve ekonomistler arasında, onlarca yıllık ücret ve gelir durgunluğundan sonra, tasarruflardaki patlamanın yoksulluğu hafifletirken, çalışanlara ve iş arayanlara daha fazla kaldıraç sağladığı konusunda geniş bir anlaşma var. Ancak bu gelişmenin istenmeyen, olumsuz sonuçları olup olmadığı konusunda daha az fikir birliği var.
Austin’deki Texas Üniversitesi’nden ilerici bir ekonomist olan James K. Galbraith, nakit tamponu “insanlara mevcut olan ilk işi alıp almamak ya da iş gücünü bir süreliğine tamamen bırakmak isteyip istememe konusunda biraz takdir hakkı veriyor” dedi.
Dr. Galbraith, “Uzun vadeli kalıcı faydalar olabilir,” dedi. “Kısa vadede, işverenler insanları tekrar iş gücüne geri getirmek için sundukları düşük ücretleri yükseltirlerse, muhtemelen onları kesecek durumda olmayacaklardır”.
Ücretler, Kasım ayında bir önceki yıla göre genel olarak yüzde 4,8 arttı ve eğlence ve konaklama gibi sektörlerde çok daha yüksekti.
Birçok yatırımcı ve işletme sahibi, şirketlerin işgücü maliyetlerinin daha fazlasını müşterilere yansıtabileceğini ve şirketlerin kârlılığını, hatta yaşayabilirliğini tehdit edebileceğini iddia ederek, bu ücret artışlarının devam etmesi konusunda temkinli davranıyor. Rekor seviyelerdeki iş olanaklarıyla, iş gruplarının büyük bir kısmı, tasarrufları azaldıkça daha fazla insanın mevcut seviyelerinde ücretleri kabul edeceği konusunda umutlu.
Her iki büyük siyasi partide de yüksek profilli ekonomistlerden oluşan bir grup, ilkbahardan gelen yardım paketi gibi tedbirlerin, iyi niyetli ve bazı yoksullaşmayı önlemede etkili olsa da, ekonomi yeniden açılırken bu yıl tüketici harcamalarının arzı geçmesine ve enflasyonun kötüleşmesine neden olduğunu iddia ediyor. ve tedarik zincirlerini zorluyor.
Sağ eğilimli bir düşünce kuruluşu olan Amerikan Girişim Enstitüsü’nde ekonomist olan Michael R. Strain, “Makroekonomik bir perspektiften bakıldığında, tüketici talebinin soğuması kesinlikle yardımcı olacaktır” dedi. “Düşük gelirli hanelerin daha az tasarrufa sahip olmasını sağlamak harika bir şey değil, ancak enflasyondan en çok zarar görenlerin düşük gelirli hanehalkları olduğunu hatırlamak önemli. ‘Oğlum, haneler fazla birikimlerini yaksalar harika olurdu’ diye düşünmek pek hoş durmuyor. Ama normal bir dönemde değiliz. ”
Kasım ayındaki bir Bank of America raporu, özellikle gıda ve enerji kategorilerindeki bazı mallar için fiyat artışlarının “daha az eğitimli hanelerin harcama gücünü yıllık bazda yüzde 4,6, daha fazlası için yüzde 3 oranında azalttığını” kaydetti. eğitimli haneler ”
Yine de, J. P. Morgan’ın bir raporu, tüketicilerin “yükselen fiyatları dengelemek için birikmiş fazla tasarruflarını yemeye” yatkın olduğuna işaret ediyor ve bu tasarruflar olmasaydı, savunmasız hanehalklarının potansiyel olarak daha büyük bir enflasyon sorunuyla karşı karşıya kalabileceğini öne sürüyordu.
Moody’s Analytics, hala 2 dolar olduğunu tahmin ediyor. Ekim ayı itibarıyla toplam fazla tasarrufta 5 trilyon kaldı ve toplamın gelecek yılın sonuna kadar ayda ortalama 50 milyar dolar azalacağı – en hızlı düşüşler en düşük gelire sahip olanlar arasında.
Bu matematiksel modelleme, doğası gereği, birçok kişinin hissettiklerini daha elle tutulur şekillerde istatistiklere aktarır. Amazon Fresh çalışanı olan emlakçı Bayan Patton, “Verilere bakan insanlar masaya yemek koymaya çalışanlar değil” dedi. “Bunu yazan ve bunu düşünen insanlar şu anda hiç mücadele etmediler. ”
Ancak birçok düşük gelirli Amerikalı, tasarruflarının azaldığını ve hatta tükendiğini görüyor. Ve onlar için ekonomik toparlanma daha az canlı görünüyor.
Son 18 aydır uzmanlar, ekonomistlerin “fazla tasarruf” dediği, genellikle insanların Covid-19 krizi sırasındaki nakit rezervlerinin normalde biriktireceklerini aştığı miktar olarak tanımlanan multitrilyon dolarlık artışı yakından izliyorlar. .
Bir ekonomik araştırma firması olan Moody’s Analytics’e göre, birçok çalışan ve orta sınıf hane halkı arasındaki bu fazla tasarruf, gelecek yılın başlarında tükenebilir – yalnızca finansal yastıklarını azaltmakla kalmaz, aynı zamanda potansiyel olarak ekonomiyi de etkiler. harcamalar aktivitenin çok büyük bir payıdır.
Nisan 2020’de, pandeminin başlamasından sonra, ülkenin kişisel tasarruf oranı – her ay tasarruflara ayrılan toplam harcanabilir gelir yüzdesi – Şubat 2020 seviyesinden dört kat artarak yüzde 34’e yükseldi. Tasarruflardaki bu artışın bir kısmı, çoğu Amerikalıya gönderilen 1.200$’a varan hükümet çeklerinden kaynaklandı; bazıları, karantinalar sırasında sıkı bir şekilde orta sınıf veya varlıklı hanelerin harcamalarının azalmasından kaynaklandı.
Oran, geçen baharda başka bir doğrudan federal ödeme turundan sonra tekrar yüzde 26’ya ulaştı.
Ancak kişisel tasarruf oranı, bu tasarrufların nasıl dağıtıldığını hesaba katmaz. Örneğin varlıklı haneler en çok tasarruf etti.
Bir kişisel finans şirketi olan Bankrate’in kıdemli ekonomi analisti Mark Hamrick, “Bu geniş çaplı ekonomik rakamları görme eğilimindeyiz ve bunların nüfusun en geniş kesimi için geçerli olduğunu varsayıyoruz” dedi. “Amerikan kamuoyunda finansal olarak kırılgan olan önemli bir kesim var. ”
1,6 milyon ailenin banka hesaplarını değerlendiren JPMorgan Chase Enstitüsü tarafından yapılan yeni araştırma, düşük gelirli ailelerin her teşvik döneminde “en yüksek yüzde kazancı” yaşadığını, ancak aynı zamanda bakiyelerini daha hızlı tükettiğini buldu. Bu kısmen, bu hanelerin krize en ince finansal tamponlarla girmesinden kaynaklanıyor.
Yüksek gelirli aileler (68.896 dolardan fazla kazananlar olarak tanımlanır) arasındaki medyan denge, iki yıl öncesine göre Eylül ayında kabaca yüzde 40 daha yüksekti. Tipik düşük gelirli aile (30.296 dolardan az kazananlar) göreli olarak çok daha büyük bir artış yaşadı – yüzde 70 – ama bu sadece yaklaşık 1.000 dolarlık toplam nakit bakiyesini temsil ediyordu.
30,296 ila 44.955 dolar kazanan haneler de 2019’a kıyasla önemli kazançlar elde etti, ancak genellikle eldeki nakit 1.300 dolardan azdı. Raporda gümüş bir astar olarak, çocuklu ailelerin nakit bakiyelerine, Temmuz ayında başlayan ve 6 yaşından küçük çocuk başına 300 dolara ve 250 dolara kadar sağlanan üç aylık çocuk vergi kredisi ödemelerinin yardımcı olduğu görülüyor. çocuk 6 ila 17.
“Kendime şu soruyu sormaya çalışıyorum: Bu çok mu yoksa biraz mı?” JPMorgan Chase Enstitüsü eş başkanı Fiona Greig dedi. Greig, verileri gözden geçirirken, “ailelerin bazı durumlarda teşvik çeklerini aldıklarında dengelerinin iki katına çıktığını” görünce umut ile “bunun gerçekten olduğu bazı aileler olduğunu bilerek hayal kırıklığı” arasında kaldığını söyledi. sahip oldukları her şey. ”
Ekim ayına kadar, yüzde 30’un üzerine çıkan ABD kişisel tasarruf oranı, Aralık 2019’daki yüzde 7,3 seviyesine geri döndü.
Teknik olarak, çoğu hane, bir durgunluktan sonra bir anormallik olan çeşitli önlemlerle şimdi kriz öncesine göre finansal olarak daha iyi durumda. Yine de, pandemi yardımının azalan etkisi hızla hissediliyor. Temmuz ayında, Bankrate anketine göre, her üç Amerikalıdan biri, acil bir durumda, pandemi öncesine göre daha az paraya sahip olduğunu bildirdi. Altı kişiden sadece biri daha fazlasına sahip olduğunu bildirdi.
Nisan ayında New York Federal Rezerv Bankası blogunda yayınlanan bir yorumda, dört ekonomist “tarihsel standartlara göre büyük olmasına rağmen, ABD hane halklarının pandemi sırasında biriktirdiği tasarruflar, karşılaştırıldığında ‘aşırı’ görünmediğini savundu. birçok Amerikan ailesinin olağanüstü ihtiyacı. ”
Milyonlarca Amerikalı, virüsün yeni varyantları ortaya çıktıkça, çok az korumayla finansal oynaklıkla tekrar sarsılabilir. Bazıları için bu gerçek çoktan başladı.
Mali durumu kısa süre önce boşanan 57 yaşındaki eski emlakçı Maria Patton, “Salgın başlamadan önce bile zordu” dedi. “Ve pandemi vurduğunda, neredeyse imkansız hale geldi. ”
Genç bir oğlu olan Bayan Patton, virüs arttığında ve işten çıkarıldığında Los Angeles’taki Nordstrom’da yeni işe alınmıştı. Mart 2020’de hemen işsizlik sigortasına başvurmasına rağmen, iki aydan fazla bir süre yardım alamadı. Dadı olarak iş bulmaya çalıştı – ki bu en son işiydi – ama sonunda yaşam maliyetinin daha uygun olduğunu düşündüğü Tennessee’ye taşındı.
Geçen yılın ortasında taşınırken, Pandemi İşsizlik Yardımı almaya hak kazandığı tüm haftalar için geri ödeme aldı – serbest çalışanlara ve normalde devlet yardımı almaya hak kazanmayan diğer kişilere yardım etmek için acil bir federal program – bu da bir topluluğa tekabül ediyor toplam 15.000 $. Bayan Patton, bu nakit paranın büyük kısmının borcunu ödemeye, ayrıca sağlık sigortasına gücü yetmediği için “cebimden sağlık sigortası ödemeye” ve Nashville’deki ev sahipleri ödemediği için bir otelde yaşamaya gittiğini söylüyor. Kredi durumunu beğenmedim.
Bayan Patton, Ocak ayında biriktirdiği paranın daha fazlasını, internette bulduğu saatte 25 dolarlık bir bakıcılık işi için ikisini Denver’a taşımak için kullandı ve bu, Covid-19’a yakalanıp bırakmak zorunda kalana kadar iyi gitti. Şimdi o ve oğlu, bakkal teslimat hizmeti olan Amazon Fresh için çalışıyor ve saatte 15 dolar kazanıyor. Tasarrufları Eylül ayında kurudu.
“Şimdi, olduğum yere geri döndüm,” dedi. “Kendimi kaybeden gibi hissediyorum. Kendimi başarısız hissediyorum. Yardım almaya hak kazanmak için çok fazla, ancak istikrarlı bir konut için çok az para kazanarak, kendisinin ve oğlunun tatilden kısa bir süre sonra arabasından ayrı yaşamaktan korkuyor.
Hane halkının nakitinin çekilmesi, bu tasarrufların işçi gücünü ve ücretlerini ne ölçüde artırdığı ve bunların işgücü kıtlığına, enflasyona ve hatta tedarik zinciri tıkanıklıklarına ne kadar katkıda bulunduğuna dair rakip teorileri test edecek.
İş dünyası liderleri ve ekonomistler arasında, onlarca yıllık ücret ve gelir durgunluğundan sonra, tasarruflardaki patlamanın yoksulluğu hafifletirken, çalışanlara ve iş arayanlara daha fazla kaldıraç sağladığı konusunda geniş bir anlaşma var. Ancak bu gelişmenin istenmeyen, olumsuz sonuçları olup olmadığı konusunda daha az fikir birliği var.
Austin’deki Texas Üniversitesi’nden ilerici bir ekonomist olan James K. Galbraith, nakit tamponu “insanlara mevcut olan ilk işi alıp almamak ya da iş gücünü bir süreliğine tamamen bırakmak isteyip istememe konusunda biraz takdir hakkı veriyor” dedi.
Dr. Galbraith, “Uzun vadeli kalıcı faydalar olabilir,” dedi. “Kısa vadede, işverenler insanları tekrar iş gücüne geri getirmek için sundukları düşük ücretleri yükseltirlerse, muhtemelen onları kesecek durumda olmayacaklardır”.
Ücretler, Kasım ayında bir önceki yıla göre genel olarak yüzde 4,8 arttı ve eğlence ve konaklama gibi sektörlerde çok daha yüksekti.
Birçok yatırımcı ve işletme sahibi, şirketlerin işgücü maliyetlerinin daha fazlasını müşterilere yansıtabileceğini ve şirketlerin kârlılığını, hatta yaşayabilirliğini tehdit edebileceğini iddia ederek, bu ücret artışlarının devam etmesi konusunda temkinli davranıyor. Rekor seviyelerdeki iş olanaklarıyla, iş gruplarının büyük bir kısmı, tasarrufları azaldıkça daha fazla insanın mevcut seviyelerinde ücretleri kabul edeceği konusunda umutlu.
Her iki büyük siyasi partide de yüksek profilli ekonomistlerden oluşan bir grup, ilkbahardan gelen yardım paketi gibi tedbirlerin, iyi niyetli ve bazı yoksullaşmayı önlemede etkili olsa da, ekonomi yeniden açılırken bu yıl tüketici harcamalarının arzı geçmesine ve enflasyonun kötüleşmesine neden olduğunu iddia ediyor. ve tedarik zincirlerini zorluyor.
Sağ eğilimli bir düşünce kuruluşu olan Amerikan Girişim Enstitüsü’nde ekonomist olan Michael R. Strain, “Makroekonomik bir perspektiften bakıldığında, tüketici talebinin soğuması kesinlikle yardımcı olacaktır” dedi. “Düşük gelirli hanelerin daha az tasarrufa sahip olmasını sağlamak harika bir şey değil, ancak enflasyondan en çok zarar görenlerin düşük gelirli hanehalkları olduğunu hatırlamak önemli. ‘Oğlum, haneler fazla birikimlerini yaksalar harika olurdu’ diye düşünmek pek hoş durmuyor. Ama normal bir dönemde değiliz. ”
Kasım ayındaki bir Bank of America raporu, özellikle gıda ve enerji kategorilerindeki bazı mallar için fiyat artışlarının “daha az eğitimli hanelerin harcama gücünü yıllık bazda yüzde 4,6, daha fazlası için yüzde 3 oranında azalttığını” kaydetti. eğitimli haneler ”
Yine de, J. P. Morgan’ın bir raporu, tüketicilerin “yükselen fiyatları dengelemek için birikmiş fazla tasarruflarını yemeye” yatkın olduğuna işaret ediyor ve bu tasarruflar olmasaydı, savunmasız hanehalklarının potansiyel olarak daha büyük bir enflasyon sorunuyla karşı karşıya kalabileceğini öne sürüyordu.
Moody’s Analytics, hala 2 dolar olduğunu tahmin ediyor. Ekim ayı itibarıyla toplam fazla tasarrufta 5 trilyon kaldı ve toplamın gelecek yılın sonuna kadar ayda ortalama 50 milyar dolar azalacağı – en hızlı düşüşler en düşük gelire sahip olanlar arasında.
Bu matematiksel modelleme, doğası gereği, birçok kişinin hissettiklerini daha elle tutulur şekillerde istatistiklere aktarır. Amazon Fresh çalışanı olan emlakçı Bayan Patton, “Verilere bakan insanlar masaya yemek koymaya çalışanlar değil” dedi. “Bunu yazan ve bunu düşünen insanlar şu anda hiç mücadele etmediler. ”